Be InspiR’D filmpje
Euromast 9 januari 2010
Euromast 9 januari 2010
Voor het vierde achtereenvolgende jaar organiseert Bibliotheek Rotterdam de prijs voor het Beste Rotterdamse Boek. Dit jaar komt de prijs voor het eerst tot stand in samenwerking
met dagblad Metro. Vanaf 22 januari kunnen boekenliefhebbers hun stem uitbrengen voor het Beste Rotterdamse Boek van 2009.
De genomineerden voor het Beste Rotterdamse Boek 2009 zijn:
Alle ballen op Heintje van Hugo Borst (Nieuw Amsterdam)
Afri van Jutta Chorus (Uitgeverij Contact)
De man en zijn fiets van Wilfried de Jong (Uitgeverij Podium)
Botsauto door Rotterdam van Sander de Kramer (House of Knowledge)
Zonder noorden komt niemand thuis van Nelleke Noordervliet (Uitgeverij Augustus)
GOD van Hans Visser (Uitgeverij Lemniscaat)
Van 22 januari tot en met 8 maart 2010 kan iedereen zijn stem uitbrengen op
www.besterotterdamseboek.nl.
Op donderdag 11 maart wordt tijdens een feestelijk avondprogramma in het Bibliotheektheater tenslotte bekend gemaakt wie er met de Metro-publieksprijs voor het Beste Rotterdamse Boek
2009 naar huis gaat.
Waar: Bibliotheektheater, Hoogstraat 110 te Rotterdam
Tijd: 20:30 uur
Entree: € 5,- (50% korting met Club Metro-pas)
Reserveren: kaartverkoop@bibliotheek.rotterdam.nl / 010-281 62 58
Bijdrage EUROMAST Zaterdag 9 januari 2010 Bekijk ook het filmpje.
Ter inspiratie geef ik u een boodschap in vier punten.
1. Veiligheid waarover Rotterdam niet uitgepraat raakt. Let wel: veiligheid is een afgeleide van een goed sociaal beleid. Mensen communiceren met elkaar, maken ruzie maar zoeken oplossingen. Ze houden elkaar vast, de een wil niet zonder de ander. Wij hebben toegestaan dat onze social city is aangetast. Overal camera’s,security etc. In de social city surveilleren burgers elkaar. De politie rukt uit in extreme gevallen. Nu hechten wij geloof aan repressie en zero tolerantie. Eigenlijk zou iedere burger moeten leren verstaan dat zijn of haar veiligheid afhankelijk is van de veiligheid van de ander. Nu laten we door repressie een stolp van gevangenissen over de stad neer. We jagen mensen op, reguleren niet het gedrag van mensen, we zijn stomverbaasd als nu kleine winkeliers slachtoffer worden. We poetsen onze eigen straat schoon maar bekommeren ons niet om anderen.
2. Ik geef u een woord mee van de joodse filosofe Hanna hArendt. Het is beter in onmin met de wereld te leven dan met je zelf. Volg daarom de stem van je hart en geweten en laat je niet leiden door kerk, politieke partij, fractiediscipline, hypes, roddel, rapporten, media etc.
3. Het ernstigste misverstand is om te denken dat orde gelijk aan recht is. Onthoud: recht is een eigenschap van orde. Dat behoedt ons tegen law and order. De IND van Justitie is een school voorbeeld. Ze scheppen orde in hun dossiers en houden vreemdelingen in bewaring. De dossiers zijn niet altijd compleet, er ontbreken waarheidselementen, een dossier gaat eeuwig mee. De rechter zit vaak bij de IND op schoot. Allemaal order waarin de eigenschap van rechtvaardigheid ontbreekt. In onze samenleving maken we kennis met hooligans, marginalen gekken. Verdiepen we ons ook in die mensen? Gaan we in debat met hen? Ook zij zullen moeten voelen en merken dat recht een eigenschap is van de orde die wij propageren.
4. De moslims in ons midden. Joden, christenen en moslims vormen een familie, die gelooft dat ALLAH de grond van ons bestaan is. De Pakistaanse Islamoloog Fazlur Rahman zei eens dat de openbaring van Allah een mensenhart raakt en vervolgens zich voortzet in de ervaring van mensen die gebonden zijn aan hun tijd, kennis, cultuur. Tijden veranderen echter. Culturen worden uitgediept en kennis neem toe. Allah gaat ook mee in de tijd. Gelovigen moeten zich nooit beroepen op versteende, statische uitspraken uit het verleden. Ze gaan mee met de tijd en gaan de uitdagingen van hun tijd aan. Zo is er ruimte voor diskussie en debat. Zo trekken we met elkaar op.
Bijdrage ALLEDAGKERK AMSTERDAM 13 januari 2010
Het gaat slecht in Jeruzalem. Ieder slaat zijn slag. Mensen zijn uit op eigen voordeel. De thora lappen ze aan hun laars. De mensen roepen:Vrede,vrede,vrede. Maar zo zegt de profeet Jeremia:niks daarvan:er is helemaal geen vrede. Christen Palestijnen hebben onlangs hun kairosdocument gepubliceerd. Zij schreeuwen hun hoop uit in afwezigheid van alle hoop. Israeliers en Palestijnen zijn in een nooit eindigend conflict betrokken. De Christen Palestijnen willen blijven vertrouwen op God. Ieder roept om vrede in het MO maar er komt niksvan terecht. Ook over Palestijns gebied loopt een muur. Palestijns grondgebied is onteigend.,Israelische militaire cheque-points belemmeren het leven van Palestijnen. Zij worden beroofd van water en landbouwgebied. Palestijnen zijn onderling verdeeld geraakt:Hamas en Fatah.Toch blijven de Christenen onder de Palestijnen hopen dat niets hen kan scheiden van de liefde van God:ellende, vervolging, blokkades, armoede en geweld. Jezus leerde ons de vijand lief te hebben. Kwaad moet met goed beantwoord worden. Liefde is het aangezicht van God dat soms in de medemens herkend wordt. Jacob ontwaarde in het aangezicht van Ezau God. Jammer is het dat het kairos document in onze kerken vaak negatief wordt ontvangen..Het zou een oorlogsverklaring aan het adres van Israel zijn. Natuurlijk willen wij Israeliers verstaan. Zij dragen de genocide mee in hun identiteit. Ze zijn bang voor herhaling en hebben daarom lak aan resoluties en oproepen. Hannah Arendt zei reeds: het verleden van Nazi Duitsland in Auschwitz en Sobibor achtervolgt Israel. Daarom reageert het zo heftig. Maar het zal toch niet zo zijn dat de Palestijnen ook moeten zuchten onder de gevolgen van de genocide. De Palestijnen zijn het geweld beu en verlangen naar sjaloom. Dat houdt in :waarheid,gerechtigheid en vrede. Vrede is de grond van ons bestaan.Oorlogen lijken soms onvermijdelijk., oorlogen zijn vaak het gevolg van menselijke zonde.Terreur mag niet straffeloos plaats vinden. Maar het blijft de roeping van christenen om vrede te zoeken,om te onderhandelen,om kompromissen te zoeken.De Christen Palestijnen hopen vurig op verzoening. Het kairosdocumen wil een handreiking zijn. Er is het diepe geloof dat zachte krachten van verzoening zullen winnen. Zo stond ik eens op de bovenste verdieping in een Israelisch hotel in Jeruzalem.Ik keek neer op de verscheurde stad en zag in de verte de bergen van het Judese bergland. Ik was verdrietig en deed een gebed om vrede: Ik hef mij ogen op naar de bergen,vanwaar zal mijn hulp komen? Onze hulp is van de Heer die hemel en aarde gemaakt heeft.
Christen Palestijnen
Interview/ column door Annemiek Schrijver.
Link naar weblog van Annemiek Schrijver.