Archief van
Maand: januari 2012

In memoriam Amir Homayoun Azad

In memoriam Amir Homayoun Azad

Azad is ons ontvallen

IN MEMORIAM AMIR HOMAYOUN AZAD

Azad is ons ontvallen. We zijn verdrietig.. Zo’n aardige,lieve en meelevende man. Het was niet mogelijk dat hij legaal kon worden. Dat drukt een mens weg. Maar de naam Azad betekent vrij of bevrijd. Maar dat was hem niet vergund. We leerden hem jaren geleden kennen toen hij formidabel bleek te kunnen schilderen. Uit zijn schilderkunst bleek zijn oosterse cultuur. Perzen kennen een lentemaand waarin een engel de puurheid vertegenwoordigt. De mensen dragen witte kleding. . De kleur van Perzische viooltjes is aangrijpend en indrukwekkend. Zo’n kleur kennen we niet. Azad ondervond als asielzoeker veel hinder. Wie al meer landen bezocht heeft heeft het niet gemakkelijk in ons land. Azad viel niet onder de pardonregeling. Zulke mensen ondervinden ook hinder van verhalen van vluchtelingenwerkers,die bij onderzoek een beetje waar, half waar of onwaar zijn. Hoewel men Azad niet zag zitten mocht hij toch blijven schilderen in de toenmalige Pauluskerk. Hij verhuisde mee naar de NAS. Hier leerde ik hem beter kennen. Hij filosofeerde mee en kwam voor zijn mening uit.. Hij runde de fietsenwerkplaats. Voortreffelijk.. Op zijn juridische rompslomp hadden we onvoldoende zicht. Hij beweerde een goede advocaat te hebben. Van Fransciskus leerden we om ieder mens ongeacht wie hij was gastvrij te bejegenen. Helaas raakte hij weer in detentie.. Dat is een verschrikkelijk systeem bedacht door de zgn IND die asielzoekers treitert met detentie. Ik verwijs naar de vrouw die in haar eentje demonstreert voor de detentieopvang van Zestienhoven. Zij gelooft nog in recht. Ik vind dat de IND een humaan martelwerktuig is dat mensen kleineert en rechteloos maakt. Politieke partijen als VVD,CDA en PVV kijken toe,denken mee over dit soort onderdrukking en doen niets. In detentie werd hij ziek. Voor de slotperiode van zijn leven kwam hij vrij. Zo handelt de IND:als je bijna dood bent dan mag je hier blijven. Soms denk je :we moeten een soort Occupyachtige bezetting organiseren bij het gerechtsgebouw totdat de IND verdwijnt.

 

Jo landheer dichtte:

 

Dit is het bitterste op aarde:’t leed

Dat we onze doden deden bij hun leven.

In slapeloze nachten keert het weer

een dof aansuizend op de nachtwind beven

Krenkende woorden,achteloosgezegd,

En tedere,die onuitgesproken bleven.

 

Zo is het Azxad vergaan. Bitter leed,krenkende woorden. Tedere woorden bleven onuitgesproken. Wij vertrouwen Azad nu toe aan de Barmhartige God=Allah die zich ontfermt over zijn mensen. Zijn engelen drukken hemelse puurheid uit. Dat kan ons inspireren ondanks de zwarte wolken rondom ons. Die prachtige Perzische viooltjes stralen geluk uit. Azad mag nu vrij zijn. Ondanks vriendelijke bajessen, humane behandelingen, geweldige medische diensten, Tedere woorden bleven echter onuitgesproken. Hier op aarde was geen vrijheid om recht te vieren. Zijn dood is een uitdaging om de strijd tegen het leed dat mensen wordt aangedaan niet op te geven.

Hans Visser