Pater van Kilsdonk
Alex Verburg schreef een prachtig boek over pater Jan van Kilsdonk die ons in 2008 ontviel. Voor ons ligt een biografie die een scherp licht werpt op pater van Kilsdonk die zich naam verwierf als studentenpastor. In het slot van zijn leven kwam ik in contact met van Kilsdonk met betrekking tot onze gemeenschappelijke vriend-collega Joseph Douce die in 1990 vermoord werd..
De diepste werkelijkheid in het leven van van Kilsdonk was zijn pastoraat. Hoewel van Kilsdonk en ik tot verschillende generaties behoren en een totaal verschillende levensloop hebben heb ik mij altijd met hem verwant gevoeld. In het pastoraat moet niet het moralisme overheersen. Luisteren,invoelen en je laten raken door de ander. Van Kilsdonk is conflicten niet uit de weg gegaan. Hij had behartenswaardige opvattingen over paus en kerk,homoseksualiteit,celibaat maar ook over de maagdelijke geboorte. Dit mythische gebeuren moet verstaan worden in samenhang met gelijksoortige gebeurtenissen. Deze geboorte moet volstrekt niet biologisch verstaan worden. De conflicten brachten hem in Rome waar zijn superieuren hem verhoorden. Er waren gelukkig altijd bondgenoten zoals bisschop Bekkers.In mijn kamer bewaar ik altijd nog een afbeelding van deze bisschop. Van zijn moeder leerde van Kilsdonk dat als we toch naar de bliksem gaan dan is het beter om met de gekruizigde Christus naar de bliksem te gaan dan zonder hem.
Zijn zorg voor homosexuelen en aidspatienten maakten hem beroemd en onvergetelijk. Over pastoraat heb ik veel gelezen maar wat van Kilsdonk opmerkt is opvallend en mij uit het hart gegrepen:verdriet wordt niet verwerkt. Je kunt de ellende niet de wereld uitpraten. Er is pijn die je je hele leven met je meedraagt.
Van Kilsdonk was in wezen een man die innigheid en vrede zocht,die vertroostende menselijke verhoudingen wilde vinden. Hierin voelde van Kilsdonk zich als een aangevochten mens,al;tijd omstreden.Op gelijksoortige wijze heb ik mijn pastoraat uitgeoefend onder druggebruikers,daklozen,illegalen en vluchtelingen. Het is ontroerend te merken hoe iemand als van Kilsdonk zich als pastor ontwikkelde.
Van Kilsdonk dacht liberaal over het celibaat.Hij had begrip voor collegas die daaruit stapten. Van Kilsdonk was zo invoelend dat hij deelde in de verliefdheid,liefde.,verdriet van anderen. Hij raakte zelf gewond omdat hij anderen gewond heeft zien worden.
Alex Verburg heeft ons en onschatbare dienst bewezen met dit boek.. Het is een eer op eigentijdse wijze te werken in de geest van van Kilsdonk