Archief van
Maand: januari 2015

Barbizar

Barbizar

Onlangs hield ik een kort verhaal over BARBIZAR in een kleine kroeg in Rotterdamse Bloemkwekerstraat voor kunstenaars.

Bizar betekent grillig,wonderlijk,vreemd,niet eenvoudig en natuurlijk. Mensen bedenken,ontwerpen en maken bizarre dingen. Bar betekent erg ,ruw onstuimig. Het kan nog grilliger. Mensen willen uit de rij weglopen en zich niet houden aan afgesproken dingen. Het moet anders,niet zoals afgesproken. Kunstenaars weten daarvan. Ze bedenken aparte dingen en onttrekken zich aan logica. Maak de dingen,schrijf en teken de dingen zoals jij wilt. Een afwijkend gezicht,steek de draak met het denkvermogen. Er is een weg tussen mooi en lelijk. Tussen goed en kwaad. Ik wil niet wat voorgeschreven wordt. Ik wil mijn eigen gelijk. Ik leef me uit in het bizarre . Wij prefereren barbizar. Het kan nog vreemder en grilliger. De kartoenist zoekt het grillige. Hij neemt risiko’s. Religie,atheisme,dogma’s vragen om vergrild te worden. Dat roept intolerantie op. Juist dat is het gevolg van grilligheid .Laten we ons uitleven We zijn echter niet alleen op de wereld. Er zijn anderen. Er zijn dus grenzen. Wie de grenzen tart kan stuiten op gewelddadige intolerantie. We hebben dat in Parijs ervaren. Moeilijk,moeilijk. De vrijheid van meningsuiting is de ene grens,het beledigen van anderen is ook een grens. In het bizarre trek je je eigen grenzen, je weet dat de profeet niet beledigd mag worden. Vindingrijkheid is geboden om in het bizarre niet uit te glijden.

Lof voor Marokko

Lof voor Marokko

Vandaag ontmoette ik de consul-generaal van Marokko. Ons gesprek ging over drie illegale Marokkanen die respectievelijk hier reeds 23 jaar,30 en 40 jaar verblijven. De houding van Nederland valt bitter tegen. De consul en ik moesten concluderen dat de Nederlandse houding 30 jaar geleden vele malen beter was. Het valt nu zwaar tegen. Nederland moet door Europa tot de orde worden geroepen. We zijn niet meer zo tolerant. De consul legde uit dat hij de wereld ziet als eenheid. We moeten als landen niet op zich zelf willen staan en ons afzetten tegen anderen. Marokko moet thans grote aantallen Afrikanen opvangen die niet terecht kunnen in fort Europa. Marokko ontfermt zich over deze mensen en geeft ze een verblijfsvergunning. Nederland zou dat ook kunnen doen met Marokkanen die hier al zo lang illegaal verblijven. Wat mij sterk aansprak bij de consul was zijn bewogenheid met mensen. Mensen tellen mee. Er moet rekening met hen worden gehouden. De barmhartige God is er toch voor alle mensen. Nederland is te hard. De IND onder leiding van Teeven valt zo tegen. Marokko weigert een laissez passer te geven aan mensen die hier al zo lang verblijven en soms ziek zijn. Nederland zou eens moeten worden wakker geschud. De neergaande lijn in het beleid schaadt de tolerantie en doet pijn. Wat ik in deze consul waardeerde is dat hij probeert aan te tonen hoe zijn land omgaat met al die vluchtelingen die via zijn land willen ontkomen naar Europa. We kunnen mensen toch niet veroordelen tot eeuwige illegaliteit. Uit het beleid moet toch zorg spreken voor mensen. Ruim 35 jaar geleden begonnen we in Rotterdam Marokkanen op te vangen. Nu moet je nog steeds illegalen bijstaan Na zoveel jaar is er hier geen uitzicht. Ik voel me thuis bij deze consul die hart heeft voor de mensen. Zijn bewogenheid met mensen ontroert me. Zullen we het nog meemaken dat IND staat voor een humaan beleid?