Archief van
Auteur: Hans Visser

Rosanne Hertzberger | Het grote niets

Rosanne Hertzberger | Het grote niets

Bij mindfulnessonderzoek zijn eigenlijk alle risicofactoren voor slecht onderzoek aanwezig: een onderwerp met een enorm placeboeffect, een heleboel slecht gecontroleerde studies, een hoog hypegehalte, een mindfulnessindustrie waarvan inkomsten en geloofwaardigheid zwaar leunen op positieve resultaten. Het is een recept voor mislukkingen.

Mindfulnessonderzoek leunt niet alleen zwaar op de sociale psychologie maar ook op de neurowetenschappen. Mij wordt weleens naar mijn geloof gevraagd. Ik vind dat een impertinente vraag. Het betreft hier een intieme vraag. Dat is geen zaak voor het grote publiek. Dat houd ik graag voor mijzelf en mijn geliefden.

Wij bidden niet, wij meten. Kennis is alles. Mindfullness past naadloos in het allesbeheersende individualisme. Mindfullness wil onze stress oplossen. Mindfullness vult de leegte die religie achterlaat.

De ogen van Rembrandt | Simon Schama

De ogen van Rembrandt | Simon Schama

Ter gelegenheid van 350 jaar Rembrandt hebben Cristina Vaudo en ik in Brielle in de kunstgalerie op Voorstraat 12 een Rembrandt voorstelling gegeven. Zelf was ik verkleed als Rembrandt. Tezamen met Cristina Vaudo voerden we het Leven van Rembrandt op. We haddenn ons beiden verdiept in het leven deze grote schilder. Ik las ondermeer het boek van Simon Schama over de Ogen van Rembrandt. Dit dikke boek vertelt ons over Rubens en bovenal Rembrandt. Het boek van Schama is grondig en uitvoerig. Het hielp mij om me te verplaatsen in het leven van Rembrandt. Een kind van zijn tijd. Hij maakte de tekorten mee: al die vreselijke ziekten als de pest, het voortijdig overlijden van echtgenoten en kinderen. Rembrandt was grondig op de hoogte van de bijbel. In zijn geloofsleven was hij rijkelijk non conformistisch. Ik heb veel geleerd van Schama. Cristina en ik konden het leven van Rembrandt vertolken. De deelnemers hadden de opdracht mij te schilderen. Er was forse belangstelling. Ik heb van deze dag genoten.

De meeste profeten beginnen in de woestijn

De meeste profeten beginnen in de woestijn

De meeste profeten beginnen in de woestijn ;
Levenslessen die ik heb onthouden | Pieter Winsemius
Wat een ander kan, kan ik ook.

Als je geld uitleent aan familie of vrienden beschouw het dan als afgeschreven.

Macht maakt lui en stimuleert arrogantie. De combinatie vormt een giftig mengsel.

Het belangrijkste is rugdekking.

Uit de diepten van de hel | Marcel Hulspas

Uit de diepten van de hel | Marcel Hulspas

De profeet Mohammed noemde in navolging van joodse en christelijke religie God de Barmhartige. De barmhartige God verbindt islam, jodendom en christendom.

Het boek is uitvoerig over de kerkgeschiedenis en het ontstaan van de Islam. Het boek is zeer breedvoerig. Meestal wordt de periode tot 400 grondig beschreven. De periode van 400 tot 800 krijgt minder aandacht. Het verloop van christendom en Islam in deze periode is niet altijd opwekkend. De breedvoerigheid van de auteur is soms hartverwarmend.

Het christemdom komt matig uit de verf door de eindeloze onderlinge strijd.

Michelle Obama

Michelle Obama

Michelle Obama schreef haar levensverhaal. Ontroerend en interessant. Dit boek kwam ik door. Het boek van Hillary Clinton liet ik toch liggen. Obama heeft samen met zijn vrouw iets moois neergezet. Het was een voorbeeldig presidentschap. Beiden hebben er wat moois van gemaakt. Wat ik onverteerbaar vind is dat zij zijn opgevolgd door de Trumps. Vreselijk. Ik begrijp de Amerikanen niet die dit soort situaties accepteren. In elk geval heb ik van haar boek genoten.

Rauter | Theo Gerritse

Rauter | Theo Gerritse

Theo Gerritse maakte een levenswerk van RAUTER die in de Tweede Wereldoorlog als SS Generaal optrad in Nederland. Het boek geeft een goed inzicht in leven en werk van deze man. Hij is terecht ter dood veroordeeld. In zijn privéleven en gezinsleven was hij voorbeeldig. Als SS generaal volgde hij de orders van Himmler.

Rauter was zijn vuist in Nederland. Rauter was een antisemiet. Hij maakte vele joden slachtoffer. Het is niet een leven waarvan je blij wordt. Geweld was een integraal onderdeel van zijn leven. Aan het eind van de oorlog werd een aanslag op hem gepleegd. Deze overleefde hij.

Robbert Dijkgraaf

Robbert Dijkgraaf

Robbert Dijkgraaf | Het isgelijkteken

Verbeelding is de kracht die succesvolle wetenschappers voortdrijft. Volgens Einstein is verbeelding belangrijker dan kennis. Wellington die Napoleon versloeg zei: zowel in de oorlog als in het leven moet je uitzoeken wat je nog niet weet, op basis van wat je wel weet. Schoonheid zit in het oog van de toeschouwer en de schoonheid van de wereld en van de geest zit binnen onszelf. De natuurwetenschappen zoeken de wetten die God heeft uitgekozen. De wiskunde zoekt de wetten waaraan zelfs God zich heeft te houden. Het ontdekken van zwaartekrachtsgolven uit het allereerste begin van het heelal, een fractie van een seconde na de oerknal maakt duidelijk dat het heelal niet bang is voor explosieve groei. Volgens Neumann is het toeval een noodzakelijk ingrediënt in iedere winnende spelstrategie.

Waar ligt de oorsprong van religie? Hoe en wanneer is het idee van een opperwezen ontstaan. Het antwoord ligt helaas verhuld in de mist van de prehistorie. Religieuze praktijken zijn waarschijnlijk zo oud als de menselijke beschaving, ontstaan ver voor de komst van schrift en artefacten. Goden zijn mysterieus en ondoorgrondelijk voor ons stervelingen, net zoals velen van onze medemensen.

Ook het hier en nu krijgt een diepere lading. Kunst is een gesublimeerde vorm van werkelijkheid. Literatuur is echter dan echt. Er schuilt zelfs een kunstenaar in ons leven.. Ons brein is een fabriek van metaforen en associaties. Het centrale inzicht is de kennis dat de natuur bestaat uit bouwstenen. Materie kan uiteengerafeld worden tot een klein aantal losse onderdelen. Verbeelding laat ons dromen over wat er voorbij de horizon ligt.

Jefta

Jefta

We keren terug naar de geschiedenis van Israël in de tijd van de Richteren zo omstreeks 1100 voor Christus. Er is een permanent conflict tussen God en Israël. Israël loopt de afgoden aan. De stammen van Israël en andere stammen aan de Oostzijde van de Jordaan strijden met elkaar. Er waren nog geen koningen in Israël. We kennen alleen de door God aangewezen Richteren.
We maken kennis met JEFTA. Israël verkiest Baal en Astarte boven de God van Abraham en Jacob. God is boos en bestraft Israël met Filistijnen en Ammonieten. Israel bekent schuld maar God heeft er schoon genoeg van. Israël wilde straf niet accepteren. Israël doet afstand van de afgoden. God komt op zijn besluit terug. JEFTA wordt als Richter aanvaard. De levensgeschiedenis van JEFA is ingewikkeld. Hij is zoon van een hoer. Daardoor is hij uit de familie gestoten. Hij is gevlucht naar Tob. Maar hij wordt teruggehaald. JEFTA heeft nochtans kwaliteiten. Hij wordt door God gesteund. De situatie van Israël is benauwend. De meeste stadjes kennen nog geen versterkte muren. God heeft er genoeg van. Kennelijk is er een grens aan Gods genade. Maar Israël betert haar handelen. Gods genade vlamt weer op. Het volk komt tot inkeer. God blijkt niet alleen maar wraakzuchtig. JEFTA wordt door God aangesteld als Richter. Deze zoon van een hoer is een outcast geworden. Maar God prefereert soms de outcasts. JEFTA kan goed onderhandelen en voert de manschappen aan. JEFTA is een wat onbekende richter. Hij beschikt ook over diplomatieke gaven..JEFTA betekent dat God de moederschoot opent. De Geest van God daalt op JEFTA neer. JEFTA verslaat de Ammonieten en brengt de rust terug in Israël. JEFTA heeft een dochter. Van zij gezinssituatie weten we niks. Jefta doet een gelofte. Zo’n gelofte is een soort verzekeringspolis. JEFTA zegt toe dat bij een overwinning hetgene hem tegemoet komt uit zijn huis zal worden geofferd aan God. Zo’n gelofte moeten we verstaan binnen het kader van de Heilige Oorlogen. Mensenoffers waren nog bekend in die dagen. De gelofte van JEFTA is te gewaagd. Het blijkt namelijk dat zijn dochter hem tegemoet komt vanuit het huis. Zij heeft de gelofte geaccepteerd. De komende dood van zijn dochter maakt een einde aan zijn gezinsleven. JEFTA ’s dochter komt hem tegemoet met tamboerijnen en reidansen. Ze accepteert de gelofte die JEFTA deed. JEFTA’s dochter vraagt of zij met haar vriendinnen enige tijd mag doorbrengen. Gedurende 2 maanden viert zij nu met haar vriendinnen het maagdschap. Aan het slot van de 2 maanden brengt JEFTA zijn dochter als brandoffer. Vreselijk. JEFTA’s dochter is een sterke persoon. Ze speelt een gewichtige rol in de geschiedenis van de vrouw. In de middeleeuwen is het verhaal van JEFTA’s dochter gekoppeld aan het celibaat. Zij zou de weg geopend hebben van het celibaat. Het is echter verstandig het verhaal te verstaan in haar context.
Het is een verhaal uit de oude geschiedenis van Israël. Na de dood van zijn dochter leidt JEFTA nog de burgeroorlog met de Ephranieten. Zij voelden zich gepasseerd. Na de overwinning valt het doek over het leven van JEFTA. In de geschiedenis is veel gespeculeerd over de dochter van JEFTA. Zo heeft men een verbinding gemaakt tussen het offer van Jezus en het offer van JEFTA’s dochter. We moeten respect hebben voor het verhaal in de historische context. Het gaat om een Richter die door God geleid wordt. Hij doodt zijn dochter volgens een gelofte die door haar geaccepteerd wordt. Zij ondergaat gewillig het offer. Zij is een voorbeeld van een gelovige. Ze blijft haar vader trouw.
Laten we niet vergeten dat het verhaal dateert uit de tijd van mensenoffers. God blijft Israël trouw. Hij volhardt in zijn liefde voor mensen. JEFTA heeft daarop gerekend. Gods genade is spannend. Genade wint het van wraakzucht. Dat is ook de boodschap van het NT. Jezus wordt het slachtoffer van wraak en haat. Hij wordt vermoord. Maar God doet hem opstaan. Het huidige Midden-Oosten is nog altijd vol gewelddadigheid. Het is droevig hoe het er voorstaat. Maar moedeloos worden we niet. God is de God van JEFTA en Israël. Hij is de God van Christus. Hij is de God van de profeet Mohammed. Die God is en blijft BARMHARTIG. Zijn barmhartigheid wint het in de geschiedenis.

Grand Hotel Europa | Ilja Leonard Pfeijffer

Grand Hotel Europa | Ilja Leonard Pfeijffer

Deze roman is zeer de moeite waard. De roman bevat een forse hoeveelheid informatie. Leerzaam dus. Soms wel eens teveel verhalen. Over sommige mensen zoals de Afrikaanse butler zou ik meer hebben willen horen. De relatie met Clio blijft toch ondoorgrondelijk. Soms denk je dat de relatie over is. Maar de relatie gaat niet kopje onder. Inhoudelijk is het boek de moeite waard. Hopelijk kan Ilja met zijn boek een prijs binnenhalen. Ik leerde hem kennen in een VPRO documentaire over Genua. Hij was toen nog onbekend voor mij. Boeiende ontmoetingen, reisverslagen, aandacht voor de Italiaanse kunstgeschiedenis, spannende momenten wisselen elkaar af. Ik kies een paar momenten uit het boek. Moslims zijn lieden van het boek. Zij verschillen niet van Christenen. De Europese ideeëngeschiedenis is een tango van meer dan twee millennia die dikwijls meer weg had van een worsteling, van het geloof in een exclusieve, geopenbaarde waarheid met het geloof in de capaciteiten van de mens om de waarheid met rede te achterhalen. Geloof en rede gaan samen en sluiten elkaar niet uit. Een vrouw in crisis staart naar de lege staalblauwe hemel, waar geen god bleek te wonen. Hier is de rede doorslaggevend. Geloof respecteert de hemel. Als iets cultuur is dan is dat het: een collectief geheugen van alle verhalen die definiëren wie wij zijn en wat het betekent dat wij mensen zijn. Op de dag dat wij ophouden elkaar verhalen te vertellen verkruimelt empathie met medemensen, stort het samenwerkingsverband in dat wij samenleving noemen en zijn wij als personages in een postapocalyoptische dystope overgelverd aan elkaars overlevingsinstinct en aan de vraag of the producer om commerciële redenen ondanks alles een ongeloofwaardig happy end wil forceren. Ilja maakt het de lezer niet altijd gemakkelijk om alles te kunnen verstaan en doorgronden. De auteur spoort de lezer aan het nadenken niet te staken. Zijn boek vertoont meer diepgang. De auteur is volkomen eigentijds. Hij gaat de harde problemen niet uit de weg. Neem bv het migrantenprobleem. De auteur verdiept zich in de problemen van onze tijd en confronteert zijn lezer met soms adembenemende gezichtspunten.

Deel 1 Het pensioen

Deel 1 Het pensioen

Het 77e levensjaar nader ik. We zijn thans 12 jaar met pensioen. Het werkzame leven vond ik boeiender dan het pensioen. Toch heb ik geprobeerd er iets van te maken. Zo heb ik tot afgelopen najaar met plezier de lessen filosofie bij de NAS geleid. We speelden nog Sinterklaas. De eetclub in de Pauluskerk heb ik beëindigd. Het was welletjes. Ook aan de bijeenkomsten van de sociokratiewerkgroep maakte ik een eind. Ik heb het vele jaren volgehouden maar kon er slecht tegen dat alleraardigste personen vertrokken. De SOS ging uiteindelijk falliet. We hebben het werk tbv de Somaliërs afgebouwd. We begonnen met trouwe leden van wie er te veel doodgingen. Met behulp van Arjan Verwey hield ik het nog een tijdje vol. Na 12 jaar heb ik de restanten van het werkzame leven voltooid. Mijn gezondheid bleef mij plagen: de knieën, het hart (gebrekkiger pompwerking) en de suiker. De kwalen werden niet erger maar brachten wel vermoeidheid met zich mee. Ik kon nog wel volhouden met de tekorten (de vreselijke plastabletten, periodieke incontinentie, penis is vaak met vakantie) maar erg leuk zijn de kwalen niet. Het preken neemt af..ik heb geen auto meer. Zo af en toe wordt er nog wel gepreekt. Ik vind dat erg fijn. Een aantal mensen bezoek ik nog met regelmaat. Ook onder hen vielen sommigen door de dood uit. Je eigen kwetsbaarheid neemt toe (moeheid,valpartijen). Met de familie kan ik redelijk goed contact onderhouden. We togen met regelmaat naar Brielle waar we te gast zijn bij Cris. Ons leeftijdsverschil is door de kwetsbaarheid van het bestaan meer problematisch geworden. Valpartijen achtervolgen mij. Ik kan nauwelijks opstaan. Dat maakt het bestaan moeilijker. Vorige week viel ik door rukwinden van mijn fiets. Voor het CS van Rotterdam, bijna 15 mensen hielpen mij op te staan. Gelukkig heb ik het gewenste reisprogramma voltooid. De laatste reizen naar Alaska en Vuurland werden tezamen met Theo gemaakt. In het geloof heb ik volhard. Dankzij de club Atomium (ging in 2018 ten onder) heb ik mee veel verdiept in de mogelijkheden en grenzen van het geloof. God die we uiteindelijk vonden in ons diepste zelf bleek de God te zijn die het immense heelal gemaakt heeft. God doet zich ontdekken en blijft gesprekspartner in het bestaan. Ik bid nog altijd. De kerk is op afstand geraakt. Mijn opvolger in de Pauluskerk begeerde geen contact met mij. Dat heeft geleid tot verwijdering van de kerk. Na 12 jaar pensioen maak ik me n u op voor de volgende 12 jaar. De dood zal meer aan de horizon komen. Ik ben niet levensmoe maar het bestaan wordt niet gemakkelijker. Contact met Indonesië onderhoud ik door maandelijks te bellen met mijn collega Hase Ruagadi. Hij nu 83 jaar. In mijn gebed gedenk ik immer de kerk van Centraal Sulawesi. Dat was de dierbaarste periode uit mijn leven. Ook daar zijn velen reeds overleden. In mijn gebeden zwerf ik nog door de landstreken en bergen van Sulawesi. Ik gedenk met vreugde mijn werkzaamheden in Rotterdam. De Pauluskerk is een icoon geworden. Ik koester veel dankbaarheid aan God voor deze geschonken tijd van 28 jaar in Rotterdam. Bij goed weer zit ik op mijn balkon en geniet van de vergezichten, de HEF, de Willemsbrug en Erasmusbrug, het Noordereiland, de schepen op de Maas. In het bestaan overheerst de rust. Het is eindelijk sabbath geworden in mijn bestaan. We kunnen nog boeken en tijdschriften lezen, TV kijken en het bestaan overdenken (wordt vervolgd).

In memoriam Wilma Plakkee

In memoriam Wilma Plakkee

Het is bijna 40 jaar geleden dat ik Wilma leerde kennen. Ze was lid van de Junkiebond o.l.v. Niko Adriaans. Ze was een aktief lid en solidariseerde zich met haar lotgenoten. Wilma was op haar manier zeer ondernemend. Toen Niko en ik het eethuis in de kelder van de Pauluskerk begonnen speelde Wilma een belangrijke rol. Zij was medeverantwoordelijk voor de gang van zaken in het eethuis. Wilma was zeer trouw en heeft ons nooit meer verlaten. Op gezette tijden belde ze mij om me van belangrijke zaken op de hoogte brengen. Ze was nog sterk in gezondheid, Bertus speelde een belangrijke rol in haar leven. Helaas kwam hij een aantal jaren geleden te overlijden. Een intens verdriet voor Wilma. Tijdens de akties van de bond was zij altijd present en aktief. Je kon op haar rekenen. Wilma had ook een ondoorgrondelijke kant. Ze wilde nooit spreken over zaken die haar dwars zaten en pijn deden. Ik heb dat gerespekteerd. Zij die dat niet deden botsten op een betonnen muur. Wilma heeft de kerk nooit verlaten. In latere jaren kwam zij zelfs in dienst van de kosterij. Dat heeft zij vele jaren gedaan.Tenslotte ging ze nog naar de Niko Adriaansstichting. Ik maakte Wilma nog mee in de gespreksgroep Filosofie. Het laatste jaar begon zij te tobben en uiteindelijk is ze overleden. Iemand als Wilma zul je niet vlot vergeten. Je kon op haar rekenen. Natuurlijk had Wilma ook haar zwakke kanten. Maar ze was in staat dat ook weer te corrigeren. Ze hield mij op de hoogte. Haar huisvesting was aanvankelijk belabberd. Ik herinner me nog een onderkomen in Kralingen. Later kon ze met Bertus beter wonen. Ze was zeer solidair met de druggebruiker. Ze begreep hun leven en kon dat ook goed uitleggen. Ik vond het leuk dat zij vanuit de oude Junkiebond overstapte naar de kerk. Bij akties en demonstraties kon je volop rekenen op Wilma. Ze stelde wederzijds respekt op prijs. Haar dood is een pijnlijk gebeuren. Een van de laatste leden van de Junkiebond is niet meer. Het stemt ons tot verdriet. Haar schoonmoeder is vorig jaar overleden. Wilma werd altijd op handen gedragen. Ik herinner me nog de tijd dat Wilma en Bertus het gebruik niet konden laten. Ik ontwaarde hen achter een boom voor de kerk en moest hen betrappen. Ze kenden mijn opvattingen over legalisering van gebruik. Wat ik in Wilma waardeerde was haar inzet, trouw, medelevendheid maar ook durf. In de loop van de jaren verrichte Wilma ook vertrouwelijke aktiviteiten voor de artsen en hulpverleners. Wilma kon zaken goed geheim houden. Ze is er niet meer. We denken met dankbvaarheid aan haar terug en blijven haar dank verschuldigd voor wat ze heeft gedaan. Ze overleefde Niko maar ze heeft het vuur van de Junkiebond uit 1980 brandende gehouden. Dat God zich over haar ontferme is mijn bede in dit ogenblik.

Hans Visser

Jim Wallis

Jim Wallis

Jim Wallis; Evangelisch criticus van Donald Trump
Bewerkt door Anne Kooi en Herman Noordegraaf

Volgens Hebr 11:13 zijn gelovigen vreemdelingen en bijwoners. Er wordt opgekomen voor de armen, omgezien naar mensen in kwetsbare situaties zoals illegale immigranten, bestrijding van racisme etc.
Mattheus 25:31 e.v. is beslissend. Jezus roept ons weg uit de consumptiemaatschappij. We dienen om te zien naar de armen. Amerikaanse presidenten trachten de waarheid te verdraaien. Hang naar geld is een bron van kwaad. Wallis was tegenstander van de Vietnamese oorlog. The United States of America was established as a white society founded upon the genocide of another race and then the enslavement of yet other. De lijdende knecht des Heren uit Jesaja 52 en 53 is norm. In Christus zijn joden en grieken, mannen en vrouwen, slaven en vrijen een. De afgodendienst van de vrije markt is de verering van het gouden kalf. God hoort bij de uittocht uit Egypte. Gelovigen zijn geroepen als stewards van Gods wege voor de medemensen. Een steward is hofmeester, rentmeestwer, zaakgelastigde, loyaal dienaar. Bedreiging van de humaniteit is de ongebreidelde hunkering naar de bevrediging van eigen verlangens. Met het presidentschap van Trump zijn we een weg ingeslagen die levensbedreigend is voor mens en milieu.

De Pest | Michel Ball

De Pest | Michel Ball

Ik wilde me eens verdiepen in de pest, een vreselijke ziekte die in de geschiedenis veel slachtoffers veroorzaakte. Het boekje van Michel Ball viel tegen. De auteur verdiepte zich in notariële akten en beschreef talloze onderwerpen waaronder een hoofdstukje over de pest. De titel van het boek is dus misleidend. Rotterdam kende pesthuizen waar pestlijders afgezonderd en verpleegd werden. We weten dat in de zeventiende eeuw in Leiden meer dan 15000 mensen overleden. In Rotterdam was de Raamstraat berucht. Bij strikte hygiëne kwam pest minder vaak voor. Huizen van pest lijders werden gesloten. Rotterdam kende zorginstellingen die door de kerk werden bestuurd. In het Proveniershuis aan de Schiekade werden lijders aan lepra verpleegd. In 1602 heerste pest in Rotterdam. Velen overleden.

De vorm van vrijheid | Paul Scheffer

De vorm van vrijheid | Paul Scheffer

Ik ben ervan overtuigd geraakt dat een open samenleving alleen binnen grenzen kan gedijen. Het zal hier dan ook niet gaan over de grenzen van de vrijheid maar over de vrijheid van de grens.

Rachman, journalist van de FINANCIAL TIMES concludeert:”Ik denk dat Europa een groot probleem heeft met Afrika en het Midden Oosten. Daar leven heel jonge bevolkingen die in beweging kunnen komen. Dat zal niet worden geaccepteerd in onze samenlevingen maar om hen te stoppen zullen we dingen moeten doen die veel van onze illusies over wie wij zijn zullen verbrijzelen. In Duitsland dacht men dat vluchtelingen een uitkomst zijn voor de tekorten op de arbeidsmarkt. Maar in de praktijk blijkt dat maar weinig vluchtelingen kwalificaties meedragen die bruikbaar zijn voor de Duitse industrie. Er wordt verlies geboekt waarvan we goed doordrongen moeten worden. Om genereus te kunnen blijven hebben we grenzen nodig. Een bovengrens wat betreft de opvang van vluchtelingen is noodzakelijk. Humanitaire verplichting kan alleen duurzaam vorm krijgen in een begrenzing.

Morele eisen moeten in verhouding staan tot mogelijkheden om te handelen. EEN ORTHODOXE MOSLIM KAN TERREUR AFWIJZEN.

40% van de wereldbevolking woont in China, India. 11% woont in Europa.

Scheffer onttrekt zich niet aan de werkelijkheid. Europa speelt een mindere rol. Binnen Europa woedt de strijd tussen populisme en federalisme. Landen als Chins, India, Indonesië en Brazilië maken de dienst uit. De relatie met de VS olv Trump is complicerend. Duidelijk is dat de liberale democratieën in de minderheidspositie geraken. Scheffer is realistisch. Hij tracht vast te houden aan grondwaarden die de basis voor vrijheid zijn.

Mijn kleine oorlog | Rudi Vranckx

Mijn kleine oorlog | Rudi Vranckx

Rudi Vranckx schreef een roman over zijn dertig jaar durende verslaggeverschap in oorlogssituaties. Hij is Belg.

Volgens Rudi hebben de oorlogen van de laatste jaren ons moreel besef aangetast. Het oorlogsrecht ligt mee begraven in het kalifaat, in de massagraven van Mosoel en Raqqa. De enige macht die Rudi zijn hele leven heeft nagestreefd is die naar de vrijheid om te kunnen getuigen. Dat is zijn kleine oorlog, de zoektocht naar zijn moreel kompas. Rudi werkt voorzichtig en weloverwogen. Hij volgt adviezen op. Hij maakt vrienden die hem begeleiden en behoeden. Hij maakt ook de aanslagen in zijn eigen land mee. De oorlog komt nu in de straat waar je woont. Hij raakt teleurgesteld in de militaire en politieke grootmachten. Vooral de verkeerde keuzes van Busch als president in de jaren 2000 tot 2008 zetten kwaad bloed. Oorlog is geen zwart wit gebeuren. Oorlog is totaal zwart. Dat maakt zijn roman tot een getuigenis van waarheid. Oorlogen worden verschrikkelijker.

Nashville verklaring

Nashville verklaring

In de ouderdom van het leven word je soms weer geconfronteerd met problemen waarvan je dacht dat deze voorbij waren: homoseksualiteit en genderproblematiek. In mijn werkzame leven heb ik veel aandacht gegeven aan genoemde problemen. De bijbel is een tijd- en cultuur gebonden boek. Ontwikkelingen gaan op de terreinen van het leven verder. Inzichten en opvattingen veranderen. De tijdgebonden situatie van de bijbel is leerzaam. Pas in de vorige eeuw hebben we meer inzicht gekregen in de problematiek van homoseksualiteit en gender. We hebben daarover meer weet dan in bijbelse tijden. God gaat mee met zijn mensen in de tijd. Je moet God nooit vereenzelvigen met beelden uit andere tijden. Je kunt natuurlijk lijnen doortrekken zodat duidelijker wordt wat wel houdbaar en veranderbaar is. De Nashvilleverklaring, geschreven door fundamentalistische evangelische christenen in de VS sluit discussie uit. Bepaalde opvattingen worden losgemaakt van de tijd en gestopt in een verengd bijbels kader. Seksualiteit is een fenomeen dat doorgaat in de tijd. Uiteraard kun je seksualiteit zien in de lijn van de bijbel: liefde en verantwoordelijkheid zijn dragende kaders. Nashville laat nu mensen in de kou staan: homo’s, transgenders. sadomasochisten, biseksuelen etc. Nu laat men mensen in bijbelse koude staan. Dat is wel het ergste. Men doet God tekort. Hij wordt opgesloten in tijdgebonden teksten.

Lof voor de EX-en

Lof voor de EX-en

Als vader ontmoet je soms de EX-en van je kinderen. Dat is apart en boeiend. Zo ontmoette ik onlangs de EX van een van mijn zonen. Het gaat om een Molukse vrouw die jaren samenleefde met een van mijn zonen. Ik heb het contact met haar bewaard. In Indonesië heb ik nog haar huwelijk ingezegend. Na de scheiding heeft ze een kind gekregen van een kortstondige relatie. Het kind is in inmiddels 10 jaar. Nina heet ze. Voordat ik Nina ontmoet spreek ik met haar moeder. We halen herinneringen op aan vroeger. Maar we staan ook stil in het heden.
Ze heeft een boeiende werkkring bij de belastingdienst. In een relatie tussen politiek en belastingen gelooft ze niet. Zo volgde ze de opmerkingen van politici over een zaak waarover ze had gerapporteerd. Het was heel anders dan zij gerapporteerd had. Maar daar ligt ze niet van wakker. Ze kent goede collegiale verhoudingen. Ze is dol op haar kind.
We bespreken altijd de lotgevallen van haar familie. Zij heeft een levensstijl ontwikkeld die buitengewoon aantrekkelijk is. Ernst en humor wisselen elkaar af. Wel teleurstelling over vroeger maar geen bitterheid. Ze vertelt over de vakanties met haar familie. De hobby’s van haar kind frapperen. Ze houdt van muziek, gitaar, dansen. Ze heeft dezelfde openhartigheid als haar moeder.
We eten met ons drieën boerenkool, gehakt, worst, ijs met vanille pudding met lekker slagroom. Ik sta versteld over de openheid van haar kind. Vrijuit sprekend over alles en nog wat. Heerlijk om naar te luisteren. We zijn weer goed bijgepraat. In de trein overdenk ik dit geslaagde bezoek. Met vreugde denk ik terug aan de EX en haar dochter.

Natuurrampen

Natuurrampen

Het gebied van Palu in Centraal Sulawesi werd getroffen door aardbevingen een tsunami in de baai van Palu. De tsunami hadden we niet verwacht bij Palu. Nu tastte een aardbeving de zeebodem aan zodat een tsunami kon plaats vinden. De kusten van Donggala naar Palu en vandaar naar het Noorden werden getroffen. Ik heb de getroffen gebieden in de jaren zeventig, tachtig, negentig en begin 21 eeuw bezocht. Ik had de tsunami nooit daar verwacht. Het aantal doden loopt op tot enkele duizenden. Huizen, winkels, hotels zijn weggevaagd. Het merendeel van de bewoners zijn moslims. De overigen behoren tot de kerken GPID en GKST. Voor de laatste kerk was ik werkzaam. Op de TV konden we de gevolgen zien. Na de ramp viel het doek. Maar je kunt je voorstellen hoe dit gebied weer opgebouwd moet worden. Ik heb de wegen bereden, de huizen en hotels gezien, winkels bezocht. Zo’n ramp had ik nooit verwacht. In 2011 overnachtte ik nog in een hotel aan de baai. Je weet nooit wat je ervan moet vinden. Natuurrampen hebben hun eigen oorzaken. Altijd vraag je af hoe zou God een dergelijke ramp voorkomen. Ik weet het niet.
Bij aardbevingen gaat het om aardverschuivingen in de diepte. De natuur is verraderlijk. Een land als Indonesië kent vulkanen, bergen, zeeën. Het ziet er altijd prachtig uit. Vele christenen zijn teruggekeerd naar de gebieden waar ze vandaan kwamen zoals Poso en Kolonodale. Hier kun je weinig doen behalve een bedrag overmaken naar de hulporganisaties. Ik weet niet wie er allemaal omgekomen zijn. Natuurrampen zijn ondoorgrondelijk. We kennen de oorzaken en kunnen soms voorzorgmaatregelen nemen. Gods rol in de natuurrampen blijft ook ondoorgrondelijk. De mensen dragen hun eigen verantwoordelijkheid. Er kan voor tsunami’s gewaarschuwd worden zodat mensen kunnen vluchten. Maar in Palu heeft men zich vergist. Met je geloof in God raak je in een moeras. Ik weet het niet meer.

Sjema Israel

Sjema Israel

Een humaan Godsbeeld treffen we aan in de bijbel. Gods kiest voor mensen. Talrijke goden zijn ten onder gegaan. Doch die Ene God bleef van zich spreken. Mozes ontmoette God in de brandende braamstruik. Hij vraagt naar Gods Naam. Die betekent: ik zal er voor u zijn. God is bondgenoot van mensen. God kiest er voor bij de mensen te zijn. God is een humane God. Deze Gods is Bevrijder en Schepper.
God oordeelt dat het scheppingswerk goed is. Zo wil God begrepen worden. Hij doet wat goed is. Natuurlijk de schepping wordt geplaagd door rampen. Maar God blijft omzien naar zijn mensen. God reikt de helpende hand. Ook de vreemdeling is God tot zorg. De humane God ziet om naar de mens in benauwdheid. Hij redt hem daaruit. Niet altijd zoals wij willen. Je lijdt aan Altzheimer. Daarvan kun je niet genezen. De komst van ziekten en rampen is niet tegen te houden. Wat heeft God daarmee te maken. De bijbel sluit daar niet de ogen voor. Het humane van God uit zich in betrokkenheid bij de mens. Een moeder troost haar kind, zo zal God mensen troosten. God spreekt met de mensen. Dat altijd in overeenstemming met wat wij aankunnen en accepteren. God voelt met ons mee. Zo hoopt God dat wij mensen elkaar aanvoelen. God schept niet alleen licht maar ook duisternis. Hij bewerkt heil maat sticht ook onheil. God speelt niet altijd mooi weer. In het donker kan hij ook present zijn. God prefereert het licht maar toch aan duisternis valt niet te ontkomen.
Er verbleven joden in Keulen tijdens  de wereldoorlog. Zij schreven: ik geloof in de zon ook als deze niet schijnt. Ik geloof in liefde ook als ik de liefde niet voel. Ik geloof in God ook als Hij zwijgt. In het getto van Warschau schreef een jood in zijn laatsate dagen een dagboek. Hij verstopte het in een kruikje. Zijn huis wordt beschoten door de Duitsers. Vele makkers van hem komen om het leven. Hij schrijft voordat hij getroffen wordt. Op het moment van zijn sterven besluit hij met de woorden: SJEMA Israel, hoor Israel, De Eeuwige is Een God is uniek, enig in zijn soort. In uw hand leg ik mijn ziel. Hij sterft. Ook in de gaskamers spraken velen het SJEMA uit. God laat ons niet alleen. Alle sterven is rampzalig. De mens is dood. Maar God heeft in het hart van zijn mensen Zijn Wet geschreven. Gods Geest is ons nabij. Vruchten van de Geest zijn: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid en goedheid. God spreekt met Adam, Noach en Abraham. Hij beschouwt de mens als gesprekspartner. God discussieert met Abraham over de ondergang van Sodom en Gomorra. In Psalm 8 is de mens bijna goddelijk gemaakt. Het lijkt wel of er vonken van God in ons mensen zijn. Het heil is in Chritus. Het geloof is gave en werk van de Geest. Zonder Jezus Christus en Zijn werk is er geen uitstorting en inwoning van de Geest. De Geest is uit de Vader en de Zoon. In de Logos als person zijn goddelijke en menselijke natuur verenigd. In de Geest ben ik mijzelf. Ik ben bestemd om woonstede van God in de Geest te zijn. De mens moet Israel worden. strijder met God. De Geest wordt menselijk in zijn werk maar de Geest wordt geen mens. De Geest woont bij ons in. De Geest wil volledig menselijke gestalte krijgen. Het wezen van geloof bestaat dan in zelfbeaming, aanvaarding van de wereld, geestdrift voor het zijn. God getuigt tot onze geest maar hij getuigt ook met onze geest. Gods Geest woont bij ons in. De Geest woont ook in volkeren en cultruren. Door de Geest ga ik alle dingen met God mee weten, willen en doen.
In Handelingen 17 zwerft Pauluis door Athene. Hij ontwaart de vele griekse goden. Maar hij stuit ook op een altaar voor de onbekende God. Dat wordt nu het uitgangspunt voor Pauluis prediking op de Areopagus. Deze onbekende God is de God van Israel en Jezus Christus. Deze God woont niet in en tempel en laat zich niet door mensenhanden dienen. In deze God leven, bewegen en zijn wij. Zo ontwaren wij de Enige God. Een beeld valt niet te maken van Hem. We kennen slechts zijn Naam/SJAMA Israel, hoor Israel. God is uniek en enig in zijn soort.

Johannes 8:1-11

Johannes 8:1-11

Gerrit Achterberg was een vooraanstaand dichter van christelijke huize die zeer gewaardeerd werd door zijn collega’s. Hij had een bewogen leven. Hij leefde van 1905 tot 1962. Helaas vermoordde hij zijn hospita in 1937. Hij wordt opgenomen in een psychiatrische inrichting. Hij was geestelijk niet in orde. Gelijktijdig was hij hoog begaafd. Na de oorlog gaat het wat beter met hem. Hij trouwt.  Zijn werk bloeit op. Hij ontvangt daarvoor de P. C.Hooftprijs en de Constantijn Huygens prijs. Hij bereiktr daarmee het absolute hoogtepunt van de literatuur. Achterberg was bijbels goed onderricht. Het gaat om de betekenis van het WOORD. In de beginne was het Woord van de Schepping dat vlees werd in de mens van Nazareth. Het woord heeft het eerste en het laatste woord. Daartussen valt een ideaal aan scherven. Achterberg onderzoekt de relatie tussen God en Jezus en de Geest. De mens is voor een tijd een plaats van God. God gaat verder, zwenkend van hem heen in zijn miljoenen. God is nooit alleen. Wij zijn voor hem een vol benzinevat, dat hij achterlaat. Hij moet het kwijt al de afval, met zijn wezen in strijd. Wij gingen dood en liggen langs het pad. Wanner niet Christus, koopman in oud roest, ons juist in zo’n conditie vinden moest, alsof hij met de Vader had gesmoesd. In de ballade van de gasfitter staat hij bij het graf van directeur Jansen. Hij ligt in de grond en rust in God. De aarde dekt hem toe.
Jezus schreef in het zand. De Farizeen stellen Jezus voor om een op heterdaad betrapte vrouw (overspel) te stenigen. Hoe gaat Jezus met dit voorstel om? Volgens Mozes moet de vrouw gestenigd worden. Jezus schrijft met zijn vinger op de grond. We weten niet wat hij schrijft. Jezus spreekt de woorden: “Wie zonder zonde is werpe de eerste steen”.  En Jezus schrijft weeer op de grond. Deze woorden hebben Gerrit Achterbeg getroffen en geinspireerd. Nu blijkt dat alle mensen afdruipen. Niemand voelt zich zondeloos. Jezus spreekt tot de vrouw. Ik veroordeel u niet, ga naar huis en zondig net meer. Achterberg voelt de barmhartigheid van God. Achterberg kent de weg uit ellende. Hij schreef over de Jabbok. Toen ik het einde had bereikt van mijn verdorvenheden stond God op uit het slijk en weende. Ik stond naast Hem, ziende neder op een verloren eeuwigheid. En God zei: je had geen gelijk maar dat is nu voorbij, van heden tot aan die andere eeuwigheid is maar een schrede. God geeft nooit op. Achterberg weet zich gered door God. Zijn schip gaat voorbij de laatste stad. Hij passeert de dood. Dat bemoedigt Achterberg. God is barmhartig en reikt de hand. Hij laat ons niet alleen. God vergezelt ons door de dood hen. God vergeeft de zonde en deelt in het dragen van de last van zijn drankprobleem en zijn zwakke psychische toestand.

Het geheime dagboek van Arnold Douwes, Jodenredder

Het geheime dagboek van Arnold Douwes, Jodenredder

door Johannes Houwink Ten Cate & Bob Moore

Arnold Douwes was een redder van joden in de Tweede Wereldoorlog. Het was een avontuurlijk gebeuren. Hij overnachtte in bossen, greppels, hooibergen. Hij hielp mensen die in benauwdheid verkeerden. Hij heeft kans gezien vele joden onder te brengen. Het was allemaal een spannend gebeuren. Gereformeerden en communisten waren actief in het verzet. Hij kon goed samenwerken met dominees. Hij werkte ook samen met Post, die later toch gefusilleerd zou worden. Hij werkte in Zuid Drente, in een gebied waar NSB’ers niet ontbraken. Ook was hij getuige van geallieerde wapendroppings. Hij hielp ook gestrande vliegers. Hij hield van avontuur maar nam geen onverantwoorde risico’s. Zijn werk hield in dat hij vele mensen moest begeleiden, onenigheden oplossen en allerlei zaken zien op te lossen zoals de bonkaarten. Hij probeerde zich te schikken in allerlei situaties. Hij vreesde voor de moffen maar kon gevaren goed aan. Hij moest rondsjouwen met koffers. Hij moest conflicten oplossen. Een jood pleegde zelfmoord. Dat bracht weer veel werk met zich mee. Kerken konden ook als schuilplaatsen gebruikt worden. Je moest goed oppassen. Seys Inqart stelde de doodstraf in voor mensen die met persoonsbewijzen knoeiden. Je moest ook vindingrijk zijn. Met urine en modder kon je dingen voor elkaar krijgen. Er waren ook zieke onderduikers. Je moest betrouwbare artsen vinden. Hij werd geïnspireerd door het bijbelwoord uit Jesaja om verdrevenen te verbergen. Hij was ook druk met postduiven. In 1944 liep hij in de val en kwam terecht in de gevangenis van Assen. Maar daar werd hij bevrijd. Douwes vertrok na de oorlog naar Zuid Afrika. Hij liep stuk op de apartheid. Ging toen naar Israël. Scheidde van zijn vrouw en keerde terug naar Nederland. Hij kwam terecht in een goed milieu. Hij werd serieus christen. Helaas werd hij ziek en overleed. Zijn dagboeken zijn goed bewaard in de tuinen van vrienden en door deskundigen bewerkt en uitgegeven.

Wereld in wanorde | Craig Harline

Wereld in wanorde | Craig Harline

Dit boek handelt over het leven van Maarten Luther. Het geeft een grondig overzicht van zijn doen en laten. De durf die Luther kon opbrengen om de Paus te weerstaan. Er werd jacht gemaakt op hem. Hij was niet altijd zijn leven zeker. Hij moest vluchten en onderduiken. Luther stond zijn mannetje. Er waren collegas en vorsten die hem beschermden. Hij heeft de vervolgingen doorstaan. Aan zijn geloof ontleende hij kracht en moed. Ontroerend zijn de verhalen over zijn goede vrienden. Adembenemend zijn de trucs die werden uitgehaald door zijn tegenstanders. Luther hield stand. Natuurlijk had Luther ook zwakke kanten. Hij was soms op zich zelf aangewezen. Hij maakte vergissingen. Het blijft zijn grote verdienste dat hij de reformatie heeft volbracht. Zijn tijd is niet meer vergelijkbaar met de onze. Maar dit boek mag er zijn om Luthers gehoorzaamheid aan de bijbel te doorgronden.

In memoriam Sammy Ibrahim

In memoriam Sammy Ibrahim

Een van de mensen die de SOS altijd steunde was Sammy Ibrahim. Hij was van komaf Eritreeer. Ik kende hem meer dan 30 jaar. Hij was een zeldzaam aardige jongen. Politie mensen zeiden tegen mij: jammer dat hij verslaafd is aan de coke maar hij is niet crimineel. Een keer bezochten wij de Efteling. Hij viel in slaap en verscheen niet in de bus voor de terugtocht. ‘s Avonds arriveerde hij per trein in Rotterdam. De politie hield hem aan maar stuurde hem naar de Pauluskerk. Sammy was heel sociaal. Hij behoorde tot een klein groepje dat nog sliep in de Pauluskerk voordat deze afgebroken werd in 2007. Met de gezondheid ging het minder goed. Zijn longen raakten verrookt. Hij kreeg gebrek aan adem en kwam 11 jaar geleden terecht in de opvang van het Leger des Heils. Daar werd hij vele jaren verzorgd. Maar het ging langzaam maar zeker achteruit.  Hij kwam aan de zuurstofmachines. In het begin kon hij nog naar buiten maar de laatste jaren was hij bed gebonden. Ik heb hem regelmatig bezocht. Hij was spraakzaam en meelevend. Hij schikte zich in de situatie. Hij verloor niet zijn goede stemming. Hij onderhield telefonisch contact met zijn familie in Eritreea. Daarvoor was hij dankbaar. Vanuit zijn bed keek hij uit op de Schie. Er waren nog een paar mensen uit de kerk en de NAS die hem opzochten: Maria, George, Henk. Ik ben dankbaar dat ik hem mocht leren kennen. Zo’n vriendelijke, eerlijke en hartelijke jongen. Het laatste jaar ging hij hard achteruit. Dat vond hij vervelend want dan kon hij jou niet meer trakteren. Ik zal hem missen. Woensdag gaan we hem begraven en nemen voorgoed afscheid. Ik ben blij hem te hebben gekend. Ik geloof dat God zich over hem ontfermt.

De Kimdynastie | Casper van der Veen

De Kimdynastie | Casper van der Veen

Noord Korea

Noord Korea is een land waar de mensen zich bekommeren om hun familie, hun collega’s en hun dagelijkse zorgen. Sinds 7 decennia wordt het land bestuurd door de KIM dynastie. Noord Kora slaagde er in kernwapens en raketten te produceren. Noord en Zuid Korea zijn opgedeeld langs de arbitraire 38e breedtegraad. In 1945 wordt Korea opgedeeld in een communistisch noordelijk deel geleid door Kim Ilsung en een kapitalistisch deel onder Sybgman Rhee. Aanvankelijk volgt Noord Kora het Sovjet model. Er komt aandacht voor zware industrie en landbouw. Vrouwen ondergaan emancipatie en religie wordt uitgeroeid. Amerikanen ontwikkelen op hun manier een kapitalistisch systeem. In 1949 grijpt Mao de macht in China. Stalin wil geen conflikt met Amerika en geeft Kim niet de gewenste steun. Stalin steunt eerst met MIGsAmerikianen storten zich op Zuid Korea. Er komen troepen van de VN olv Macarthur. Amerika slaat hard toe. Macarthur steekt de 38e breedtegraad over. Noord Koreea verzwakt en vrezen de Amerikanen. Mao stort zich met 200.000 militaire vrijwilligers in de strijd. De strijd verloopt in het nadeel van de Zuid Koreanen. Ook Nederland neemt deel aan de strijd binnen kader van de VN. Eisenhower kiest in 1953 voor een Staakt het Vuren. Kim kan nu zijn economische plannen gaan uitvoeren. De industrialisatie is een groot succes in Noord Korea. Kim ontwikkelt persoonlijkheidsstatus. Na de zestiger jaren begin Noord Kora zich te isoleren. De Kims raken teveel op zichzelf. Bondgenoten als Ceaucesco, Hoessein en Gaddafi vallen uit. In 1986 bouwt Noord Korea een kern reactor. De relatie met de Russen verbetert in het voordeel van Zuid Korea. Noord Korea luistert slecht naar Mao. Amerika, Japan en Zuid Korea geven veel voedselhulp aan No0rds Korea. Kimm levert gas aan Assad. De betrekkingen tussen beide Korea’s worden beter. Er vinden nog wel militairte incidenten plaats. De laatste Kim Jong un probeert decrelatie met Zuid Kora te verbeteren. Er komt zelfs een ontmoeting met Trump.

Maarten ’t Hart over J.S.Bach

Maarten ’t Hart over J.S.Bach

Mozart en Bach behoren tot de grootsten. Bach werd geboren in 1685 en stierf in 1750. Op jonge leeftijd verloor hij zijnouders. Hij ging bij zijn broer wonen. Hij behoorde tot de beste leerlingen van het gymnasium. In de nacht kopieerde hij muziek die zijn broer bewaarde in een afgesloten kast. Tijdens een reis overleed zijn vrouw MariaBarbara. Hij huwde met Anna Magdalena. In de jaren 1723-1729 werkte hij verbluffend hard in Leipzig. We weten weinig van zijn prive leven. In 1703 werd hij aangesteld als organist in Anstadt. Tussen 1726 en 1733 werd Bach getroffen door de grote sterfte in het leven. Bach was teneergeslagen. De sfeer in de muziekwereld van Leipzig vond hij benauwend. Hij had ook onenigheid met de autotiteiten. Voooral de dood van eigen kinderen greep hem aan. Het verdriet brak hem. In Cantate 8 verzucht hij: Lieve God,wanneer zal ik sterven? Hij werd getroost door bijbelse gedachten Jesaja 25:8 : de heer zal voor eeuwig de dood vernietigen. Ook door Paulus in 1 Kor 15: De laatste vijand die wordt onttroond is de dood. Toch bleek zijn Paasoratorium af te steken tegen de grootheid van de Mattheuspassion.
Wat voor man was Bach.
Martin Geck vond dat Bach en stijfkoppige en opvliegende man was. Zijn kinderen vonden zijn gastvrijheid geweldig in huis. Bach hield van kabbelend water (zie cantate 56 en 206). De boodschap dat Jezus uit liefde voor de zijnen zijn bloed aan het kruis heeft vergoten heeft Bach geinspireerd tot zijn allermooiste ingevingen. Wereldlijke muziek inspireerde tot geestelijke muziek. Wereldlijke muziek gebruikte hij voor geestelijke doeleinden. Muziek was er om God te verheerlijken. Bachs koraalbewerking overtrof  The Beatles, de Rolling Stones en Elvis Presley. Cantate 104 is een volmaakt kunstwerk. Het oefent een ongekendpastorale sfeer. Maarten ’t Hart raakte ontroerd door cantate 170. Deze kwam uit de hemel. Hij barstte in snikken uit. Bachs meest aangrijpoende compositie is de Matheuspassion. De Toccatas  groot is de allermooiste compositie. Het  Preludium in E groot is het mooiste wat Bach ons gegeven heeft. Het verschijnsel dans is hartveroverend. Zelfs in zijn orgelwerken danst Bach. Brahms verheerlijkt de dans Chaconnne bij Bach.

Max van der Stoel

Max van der Stoel

Max van der Stoel (1924-2011)

Max van der Stoel was staatssecretaris/minister van Buitenlandse Zaken in de kabinetten van 1965-1966, 1973-1977 en 1981-1982. Hij kwam uit voor de PVDA. Hij behoort tot de zeer geslaagde politici. Hij was een goed, degelijk en verantwoordelijk bestuurder. Daarnnaast muntte hij uit in Mensenrechten. In Europa vervulde hij ook belangrijke functies in het bewaken van mensenrechten. Hij behoorde tot de rechterflank van de PVDA. Hij is beroemd geworden door zijn verzet tegen het kolonelsregime in Griekenland (1967-1973) en het opkomen voor de rechten van de mens in Tsech Slowakije. Hij bemiddelde ook tav het huwelijk van Maxina en Alexander. Hij was een strille diplomaat, discreet en introvert. Hij werkte voor Nederland in de VN en was lid van de Raasd van State. Hij was bevriend met zijn partijgenoot Frans Timmermanns.

Max raakte gescheiden van zijn vrouw. Hij had nog een niewe relatie. Maart deze hield niet aan. Hij had kinderen met wie hij goed overweg kon. Pronk was te progressief voor hem. Max streefde naar goede betrekkinbgen met de VS. Hij werd hoog gerespecteerd om zijn inzet voor de rechten van de mens. Met den Uyl kon hij goed overweg. Ten aanzien van Chili en Indonesië was hij gematigder. Ambtenaren konden goed met hem opschieten.

Het volk in de grot

Het volk in de grot

René ten Bos – Het volk in de grot

Een mens gelooft in waarheden en feiten. Dit boek gaat over waarheden en feiten. Hoe gaan wij om met waarheden en feiten.
Wie zijn wij? Het gaat om de minachting die de filosofie altijd gehad heeft voor het volk. De minachting gaat terug tot op Plato. Hij dacht dat het volk zich altijd wat laat wijs maken en dat het de waarheid en de werkelijkheid niet aankan. Het volk steekt de kop in het zand als het op feiten aankomt. Het volk heeft er de voorkeur aan in zijn hol of grot te blijven wonen.
Het volk sluit zich af voor de waarheid. De auteur laat zich leiden door Blumenberg. Hij vraagt zich af waarom de werkelijkheid er voor ons zou moeten zijn. De waarheid is dat het volk misschien helemaal geen waarheid wil. En ook geen feiten. Het volk is hardleers. Blumenberg kiest partij voor de mensen in de grot van Plato. Hij onderstreept het recht van het volk om in een schijnwereld te leven. Mensen hebben recht op hun illusies. Mensen raken tegenwoordig niet uitgepraat over fakenieuws, valse feiten of de leugenachtigheid van politici. Men weet niet meer wat waar en onwaar is. De mens heeft altijd moeite gehad met waarheid. De mens is en blijft iemand die graag in grotten zijn heil zoekt. Grotten kun je zien als oorden waarin je onwelgevallig nieuws makkelijk kunt wegdenken en weg redeneren.
De mens is een troglofiel. Dat woord is ontleend aan de dierkunde. Sommige dierkundigen doen onderzoek naar het leven in grotten en holen. Ze verdiepen zich in alles wat leeft onder de grond, ver van de oppervlakte in de duisternis. Er zijn dieren die in holen en grotten het leven door brengen. Dat zijn troglofielen. Het gaat om soorten die van het leven in grotten en holen houden maar die niet hun hele leven door brengen. Vleermuizen en beren zijn voorbeelden. Een mens is ook een troglofiel.
Hij houdt van grotten en holen maar beperkt zich daar niet toe. Buiten loert het gevaar, buiten is alles riskant. Zo zijn mensen. Ze willen wel en niet naar buiten. Troglofielen hebben een broertje dood aan de werkelijkheid. De auteur is geïnteresseerd in het volk dat in filosofische grotten woont. Volgens Carl Schmitt is het volk het lage en het minderwaardige bij uitstek. Het volk is substantieloos, slijmerig en walgelijk. Voor Schmitt is democratie zonder volk. Stemmen doet de stem van het volk doven. Volk is iets wat bij elkaar komt en samenklontert. Het volk zegt altijd nee als er iets nieuws moet komen. Het volk blijft ongeorganiseerd. Het volk mag de leiders toejuichen. Geen staat zonder volk en geen volk zonder acclamatie. Judith Butler beweert dat het woord volk mensen aanduidt die geen vaste baan, geen vast inkomen, geen toegang tot kennis en voorzieningen zich verzetten tegen hun vergetelheid. Het ontvolkte en ook het dwaze van populisten is dat ze het volk plaatsen tegenover een elite die zou bestaan uit snobs, multiculturele zeloten, linkse academici, bestuurders, bureaucraten. In de Van Dale wordt volk omschreven als de gezamenlijke bewoners van een staat, de gemeenschap van bewoners van een land die afstamming, taal, zeden overlevering gemeen hebben. Volksklasse bestaat uit mensen die hard werken en een schamel loon krijgen. Het volk staat tegenover de elite. De elite is vandaag de reden. Onze samenleving vergeet het liefst wat volk is. Volkspartijen worden systematisch van alle regeringsverantwoordelijkheid afgesneden. We onderscheiden vier betekenisgroepen: arbeideristisch, nijver arbeidzaam, in loondienst, rustig stil, populistisch, scanderend, lawaaierig, boos, antimilitair, nationalistisch, vaderlandslievend, nationaal, insluitend en pejoratief, lastig, laag, onguur, gemeen, onbeheersbaar. Grofweg kun je zeggen dat het woord volk ergens zweeft tussen insluiting en uitsluiting. Volgens Agamben is volk wat niet ingesloten kan worden in het geheel waar van het een deel is en wat niet kan horen bij de gemeenschap waarbij het toch is aangesloten. Butler zegt dat wie onder astronomische schulden gebukt gaat of wie geen opleiding heeft genoten er anders voorstaat dan niemand die rijk is en zijn kinderen naar een eliteschool kan sturen. Wat zij de behoeften van het volk? Simpel: bescherming tegen agressie en geweld, het krijgen van voedsel en onderdak, bewegingsvrijheid, toegang tot zorg, recht op onderwijs. Echt volk zal mensen weer op wijzen dat ze niets meer en niets anders zijn dan wast ze zelf zijn: gewoon volk. Volk is wat je ziet in café, op terrassen, in voetbal kantines en andere plaatsen waar de wil tot ongelijkheid niet getolereerd wordt en waar een niet meer mag zijn dan de ander. Voor Schnitt is het volk vormloos, laag en slijmerig. Het kan door politici opgefokt worden en een gevaar vormen. Bij Nietzsche verlaat Zaratoestra ook zijn grot hoog in de bergen. Hij staat in het zonlicht en spreekt de zon toe. O groot gesternte. Wat zou jouw geluk zijn als hen niet had voor wie jij straalt. Plinius en Montesquieu spreken van een soort eilandbewoners in het zuiden van de Rode Zee. Bij Marx zijn de boeren arm door schulden en worden bewoners van holen Bij Montesqueu is de staat niet genoeg. Beschaving moet ook van de mensen komen. Zoek de rustige streken op waar de mensen elkaar nog vertrouwen. De troglofielen van Plato houden van het leven in de grot. De troglofiel moet uit zijn kluisters bevrijd worden. Hij moet de echte werkelijkheid leren inzien en dat proces begint als hij beseft dat alles wat je tot dan toen geloofde eigenlijk bedrog was.
Ons leven kenmerkt zich door breuken en scheuren. Onze levensgeschiedenissen draaien in feite rondom de constante verfijning van technieken om met steeds meer realiteit om te gaan. Technieken zijn er genoeg: we creëren steeds nieuwe vormen van geborgenheid die ons in staat stellen de realiteit in elk geval soms op afstand te houden. Een filosoof als Sloterdijk ziet in de politiek als zodanig niets anders dan een poging om de geborgenheid van baarmoeder naar het sociale domein over te brengen. Mensen willen immuniteit, bescherming, omgeving. Voor Michel Serres is grot de plek van cultuur en creativiteit. Voor Hans Jonas is het eigenlijk niet anders. De mens produceert beelden in zijn hoofd maar ook op de wanden van de grotten. De situatie in de grot is er dus een van vrijwel totale verwarring. Mensen denken dat de dingen die ze zien echt zijn maar ze zijn niet echt. De grot is een soort echokamer: overal lijken er geluiden te zijn. Socrates stelt dat de mens bevrijd kan worden en genezen van de onwetendheid. Onwetendheid is dus de oorzaak van een hoop ellende. Onwetendheid is de wortel van het kwaad. Iemand die de ketenen afwerpt kijkt verdwaasd rond. Licht verblindt. De weg naar inzicht begint met een moment van verdwazing en beneveling. De mens wordt
gedwongen op te staan. De mens wordt niet alleen gedwongen rechtop te staan maar ook zijn hoofd om te keren en in het vuur te kijken. Je ligt met open ogen in bed maar je kamer is donker. Plotseling komt er iemand binnen die de lamp aandoet. Socrates minacht de mensen in de grot. Ze zijn diep beklagenswaardig. De mensen hebben slechts waarneming van schaduwen. Het volkje is dom. Voor Socrates zijn schaduwen de zwakste en meest verdunde zijn toestand. Die de werkelijkheid überhaupt kan hebben. Blumenberg stelt dat alleen als buiten bent geweest en het echte zijn hebt gezien je kunt begrijpen dat de schaduwen die je ziet nabootsingen zijn van nabootsingen. Protagorasa en tijdgenoot van Socrates doet de uitspraak: de mens is de maat van alle dingen. Socrates wordt meer door Plato gewaardeerd. Protagoras is trots op zijn sofisme. Hij is van mening dat je niet iedereen kunt opzadelen met bedrog en nep. Volgens hem gaat het om de staatsmannen. Een deel van de samenleving moet de waarheid dus kennen. Angst voor gemakzucht en luxe speelt een doorslaggevende rol in de politieke filosofie van Plato. Wat kenmerkt de wachters bij Plato? Ze zijn als honden die een doorslaggevende politieke eigenschap hebben: ze weten vriend en vijand uit elkaar te houden.
Je kunt altijd zeggen dat het om de hoeveelheid illusies gaat die een mens nodig heeft. Niemand kan zonder illusies maar als illusie regel wordt dan gaat er iets mis. Er zijn mensen die zeggen illusie bestendig te zijn. Ze menen betrouwbaar te zijn. . De auteur vraagt aandacht voor twee onzekerheden van de elite. De eerste gaat over de heersende machtsverhoudingen in de grot en de tweede over wat we kunnen zien als macht van de beelden of de schaduwen. Er zijn onder de grotbewoners lieden die met hun poppenkast schaduwen op de wanden werpen. Dat zijn dec sofisten die mensen wijzer moeten maken.
Samenvattend kunnen we stellen dat de machtshebbers in de grot- desofisten-alles -zullen doen om de uitverkorene de voet dwars te zetten. Het volk laat zich immers graag bedriegen, omdat niet helemaal is wat de schade is die het lijdt. Er is sprake van de macht van het beeld zelf. Manfres Sommer schreef een studie over waarom en onder welke voorwaarden beelden ons zo hypnotiseren. Politici zijn van het zelfde vlees en bloed als ieder ander. Maar afgebeeld op foto’s aan reclamezuilen en verkiezingsborden worden de politici groter dan groot. Ze lijken overdrijvingen van zichzelf te zijn. Filosoof Susans stelt dat volgens hem het afgebeelde gezicht van God altijd kijkt naar de beschouwer. Cusanus:
Zo is Uw gezicht gericht op alle gezichten die U aanschouwen. De macht
van het beeld wordt bepaald door de plek waar het te zien nis. Beelden kom je overal tegen. Met onze mobiele telefoons kunnen we elke dag naar believen foto’s maken. Het aantal fotojournalisten neemt af. Mede dankzij de techniek zijn steeds meer mensen in staat hun eigen beeldmateriaal te produceren. Sommer vraagt waar die afbeeldingen zich bevinden. Plato schetst een wereld die compleet in de ban is van beelden. In de grot begon de beeldcultuur. Plato is zo geobsedeerd door zijn eigen beeldmetaforiek dat hij zich nooit afvraagt of de gevangenen de wand tegenover hen zelf zien. Ze zien alleen maar de schaduwen maar niet de plek waarop die schaduwen vallen. Bij Plato is de wandgeschikt en in staat schaduwen zo op zich te laten vallen dat men alleen die schaduwen ziet en niet de wand zelf. Plato vervangt de grotwand door een huismuur zoals hij van de hele grot een soort tehuis maakt. Plato schetst meer een huis met muren, trappen en verdiepingen. Het volk in de grot is eigenlijk een verkeerde titel. Eigenlijk moet het gaan over het volkje in het huis. Bij Polanski is de kamer bij uitstek de plek van paranoia, neuroses en stemmen uit een andere wereld. Ook Pascal is van mening dat dat de mens niet in staat is rustig in zijn kamer te blijven zitten. Gerrit Achterberg heeft het gevoel dat een mens vastzit in zichzelf zoals je in een kamer kunt vastzitten. Waar de grot was zijn huis en ziel gekomen. Wat op de achtergrond speelt is het gevoel dat wij als mensen ergens in vastzitten. Er zijn geen uitgangen. Maar de uitgangen zijn de tekenen van hoop. Bij Plato heeft het volk in de grot geen herinnering aan mythe en dus ook geen geheugen. Het volk heeft geen herinnering aan een vorig leven. Blumenberg verbaast zich over de afwezigheid van de anamnese in de grot. Het volk in de grot wordt systematisch neergezet als onwetend, vijandig en eigenlijk niet in staat tot politiek. Bij Plato is de essentie van zijn parodie niet dat iedereen zich uit de grot weet te bevrijden. De essentie is veeleer dat er een kritische selectie plaats vindt van degenen die de staat als een soort tijdloze en van traditie verstoken machine moeten gaan organiseren
Pascals houding tegenover het volk is dubbelzinnig. Je moet de mensen hun schijnwereld gunnen. Maar dat is onbevredigend. Waarheid en werkelijkheid hebben een welbekende plaats. In de 17 eeuw stonden waarheid en werkelijkheid centraal. Het is de tijd van het rationalisme. Plato en Descartes geloven beiden dat de waarheid toegankelijk is maar die toegang vereist dat aan bepaalde condities wordt voldaan. Bij Plato moet de staat als zodanig waarheid en rechtvaardigheid garanderen. Bij Descartes gaat het veeleer om een disciplinering van het denken zelf.
De kernvraag is wat er van mensen wordt als ze alleen maar via de methode tot kennis komen. De mens is geen eenzame waarheidszoeker. Het gaat om een soort universele mens, een mens die besloten heeft om samen met andere mensen op dezelfde manier de wereld te onderzoeken. Er is maar een waarheid en zij is onveranderlijk. Die waarheid kun je alleen vinden door het denken een radicale discipline op te leggen.
Augustinus zag de geest altijd als een zuiver te begrijpen-het adjectief dat filosofen hier graag gebruiken is intelligibel-werkelijkheid. Je kunt alleen maar in die geest een idee van God vinden. Sterker nog een idee van God krijg je pas door je af te wenden van het zintuiglijke.
Nietzsche stelt: feiten bestaan niet, alleen interpretaties. Als grote delen van de bevolking bereid zijn een loopje te nemen met de waarheid, dan kan de democratie niet naar behoren functioneren. Karl Popper maakt duidelijk dat kritische wetenschap en een echt vrije en pluralistische politiek qua vorm volkomen aan elkaar gelijk zijn. De wetenschap van tegenwoordig draait niet zozeer om feiten maar om complexiteit. Latour wist het al: matters of facts, eenvoudige standen van zaken dus-daarover is discussie in de samenleving en in de wetenschap. Interessanter zijn matters of concern d.w.z. complexe processen of gebeurtenissen die er voor zorgen dat de onderzoeker of wetenschapper in een debat wordt meegezogen, een debat waarin hij zelf geenszins de enige autoriteit is.
Kan de wetenschap zonder sofisterij en retoriek? De auteur antwoordt ontkennend. Waarom? Omdat aanspraken op expertise of andere vormen van intellectuele soevereiniteit constant ter discussie worden gesteld in tijden van complexiteit. De samenleving wil van wetenschappers vaak goede voorspellingen.
In 1984 werd Munchen getroffen door een zware hagelstorm. Een verzekeringsramp voor de stad. De hagelstorm was niet voorspeld.
Geen zekerheid dus maar complexiteit. Meteoroloog Beringer concludeert: over de exactheid van de natuurwetenschappen hoeft men zich geen illusies te maken.
Ere zijn mensen die overal een postmoderne samenzwering tegen het volk of teloorgang van westerse beschaving zien. Ook in moderne tijden hebben mensen nog steeds zeer veel behoefte aan mythes, aan goede verhalen. De auteur vindt feiten niet onzinnig. De conclusie is dat wetenschap steeds minder over ondubbelzinnige feiten gaat Grijsheid en complexiteit verdonkeremanen de feiten. In tijden van complexiteit past reductionisme niet. Niet alles is hersenen of DNA.
Wetenschappers die honderd procent zeker zijn van hun zaak, zijn gewoon weg minder te vertrouwen. Nietzsche merkt op dat feiten niet bestaan. We moeten het doen met interpretaties. Maar als er geen feiten zijn, is er dan nog een wereld? Is er buiten de interpretaties echt niets? Blumenberg spreekt over de leesbaarheid van de wereld. De wereld is geen boek maar het is nuttig haar te zien als een boek. Dat maakt de wereld vertrouwd. Je kunt haar zien als een eenheid en het nodigt mensen uit zich te verdiepen in de wereld Michel Serres merkt op: geen enkele oplossing is de enige oplossing: de religie niet, de politiek niet en ook de wetenschap niet. De enige hoop die er blijft is dat deze laatste een tolerante wijsheid aanleert die religie en politiek nooit hebben gekend.
Susan Sontag zei dat interpretaties de wraak zijn van het verstand op de kunst en op de wereld. Mensen die geen feiten willen zien zijn vijanden van de waarheid. Blumenberg stelde ooit dat de wetenschap de mens verleidt tot een zonderlinge hoogmoed. Wittgenstein wil vooroordelen tot bedaren brengen. Vooroordelen zijn de vijanden bij uitstek van de waarheid. Vraag is nu : wat bezielt al die socratici die het volk willen beleren. Blumenberg en Wittgenstein zijn sceptisch over het kenvermogen van de mens.
We zouden er verkeerd aan doen Nietzsche uitspraken over feiten te zien als een uiting van een cynisme dat zich neerlegt bij de volstrekte onkenbaarheid van de wereld. We moeten ons realiseren: hoe meer we weten, hoe minder we weten. Nietzsche zegt dat ook de verstandigste mensen heeft van tijd tot tijd de natuur weer nodig. D.w.z. zijn onlogische grondhouding tegenover alle dingen
Jeffrey merkt op dat de naakte waarheid of naakte onwaarheid nauwelijks aangetroffen wordt in de meeste wetenschappen. Wetenschap is en blijft mensenwerk. Mensen deinen mee op golven van intersubjectiviteit. Blumenberg schrijft dat de wereld blijft ook als ik niet blijf. Dat is enige harde werkelijkheid voor de wetenschapper.
Aan het einde van de middeleeuwen heeft de mens van God steeds meer een absolute macht gemaakt. God is bij Ockam of Cusanus niet langer zorgende vader. Hij lijkt er niet meer voor de mens te zijn. God trekt zich terug tot de randen van het universum. Dat leidt uiteindelijk tot de zelf verabsolutering van de menselijke geest.
David Hume maakte onderscheid tussen feitelijke standen van zaken en verband tussen ideeën die mensen over deze standen van zaken kunnen hebben. Volgens Wittgenstein is de wereld alles wat het geval is. De wereld is het geheel van feiten, niet van dingen. Feiten worden tot uitdrukking gebracht in volzinnen, dingen nooit. Dingen kun je een naam geven: boom, maan, on etc. Feiten zijn standen van zaken en deze kunnen we het best zien als een combinatie van dingen. Samenvattend is de wetenschapper aan de ene kant een mens van vlees en bloed, een mens met hartstochten, een mens die met ziel en zaligheid zijn werk doet. Aan de andere kant geldt dat hij bereid is zijn identiteit als het ware op te offeren aan de grote boom van kennis.
De hele westerse filosofie is doortrokken van het idee dat de mens de wereld niet kent omdat hij gevangen zit. Daarover gaat dit boek. Het doel van alle filosofie: het volk de weg wijzen uit de schaduwwereld.
Volgens Wittgenstein zit een mens in een kamer gevangen als de deur niet gesloten is maar alleen maar naar binnen toe geopend kan worden en hij niet op het idee komt die deur naar zich toe tee trekken en alleen maar duwt. Bij Plato zitten de bewoners van de grot vast aan kettingen.
Socrates slaagde erin om uit de grot omhoog te klimmen en daarna besluit af te dalen om de achtergeblevenen te vertellen hoe de echte werkelijkheid in elkaar zit, betaalt dat met zijn leven.
Vooroordelen zijn de grotvijanden van feiten. Is het niet de taak van filosofie en wetenschap om vooroordelen weg te nemen. Is dit niet iets wat we sinds de Verlichting hebben gedacht en gewild?
Whiehead zei eens dat de werkelijkheid niets anders is dan werkelijk is.
We kunnen er zeker van zijn dat de toekomst nog genoeg feiten zal opleveren. Maar ook minstens zoveel nepfeiten en andere apekool. Emmens schreef eens: gras is gemaaid, de bloemen staan op stelen, de blaren hangen keurig aan de boom. De een heeft een huisdier.
Wat te bevelen iemand te slaan, de ander zichzelf om mee om te gaan.
Journalisten willen niets anders dan verheffing van het volk. De constructieve journalistiek wil niet alleen maar feiten rapporteren maar wil ook nadenken over oplossingen voor problemen. Zonder fatsoenlijke journalistiek stort de democratie in elkaar. Politieke leiders maar ook hun volgers in een democratische samenleving moeten de realiteit van de feiten zien als begrenzing van de menselijke wil en dus ook van hun eigen wil.
De eerste these is dat de spirituele hygiëne die eigen zou moeten zijn aan journalistiek en wetenschap gewoon een belachelijke fantasie is.
Het draait in beide werelden helemaal niet om de waarheid maar om conformiteit met een bepaalde progressieve agenda. De tweede these is dat  kennis de mens scheidt van het zijn. Weldenkende mensen geloven in de rol van journalistiek als brenger van kennis over toestanden in de wereld.
De derde these die ik wil noemen wordt expliciet verwoord door Curis Yarvin: waarheid is onzin.
Waarom waarderen wij dan toch de waarheid en alle zoekers naar waarheid. Zonder feiten loopt alles in het honderd. Mensen die dat denken hebben vooral vertrouwen in experts.
Het leven is zo ingewikkeld geworden dat we geen van allen expert kunnen zijn op alle terreinen. Waarheid betekent in het sociale verkeer helemaal niets.
De drie thesen van duistere Verlichting laten zich als volgt samenvatten. Elke aanspraak op de waarheid is onzinnig, hoogmoedig en verraderlijk. Als er al kennis van waarheid is dan is ze meestal niet goed voor mensen, want ze vervreemdt hen van het zijn. Loyaliteit aan mensen is belangrijker dan loyaliteit aan de waarheid.

Het leven in de grot is zo slecht nog niet. De grotbewoners hebben helemaal geen behoefte aan andere werkelijkheden d.w.z. aan mensen die zeggen dat er meer en andere dingen zijn. De stad zelf is een grot. Stadsbewoners weten niet wat er in de wereld buiten de stad gebeurt. Plato was slim genoeg om te begrijpen dat de grotbewoners geen onbeschreven bladen zijn waarop je alle kennis kunt inkrassen. De grotbewoners zien slechts schaduwen. Plato ontkent niet dat er een wetenschap van de schaduwen is en dat de mensen in de grot een soort kennis hebben die ze bewezen en objectief juist achten. Mensen kunnen de volgorde van de schaduwen voorspellen of ze kunnen die schaduwen prachtig beschrijven of nabootsen. Plots is er iemand die zegt dat er echte wetenschap is.
Voor Plato was dat de astronomie. Steeds hebben verlichters geprobeerd om met een beroep op feit en werkelijkheid de wanden van de grot aan gruzelementen te slaan in de hoop openheid in de duisternis te brengen. Mensen laten zich niet overtuigen hun wereld te moeten opgeven. En al helemaal niet door wat anderen feiten noemen. Feuerbach stelt dat wetenschappers vaak denken in modellen en met die modellen proberen ze de werkelijkheid te verklaren. Plato heeft een nauw verholen minachting voor het volk. Het volk in de grot stelt dus intellectueel helemaal niets voor omdat het niet in staat is waarheid te beredeneren. Uit de onderschatting volgt een afwijzing van democratie. De invloed van de grotallegorie op onze cultuur is enorm geweest. Vanaf Descartes blijft de mens vastzitten in zijn eigen wegen, precies zoals ooit mensen in de grot. Blumenberg kiest uiteindelijk de zijde van het volk, ook al is hij
voorzichtig. Hij ziet in dat het volk goede gronden heeft om zich te verzetten tegen waarheid, verheffing. Verlichting en andere zaken die het door de elite aangeboden krijgt.
Dit boek is een pleidooi voor het volk. Maar het is een ingewikkeld pleidooi. Niet ieder volk is hetzelfde. De auteur voorziet het volk van dertig kenmerken. Zo bouwt hij filosofische volkskunde op.
1.Het volk houdt van zijn grot
2.Het volk schreeuwt als er iets goed of slecht gaat.
3.Het volk voelt zich vergeten.
4.Het volk woont in de grot maar houdt daar niet van.
5.Het volk is bevangen door. Wat het ziet en hoort
7.Het volk wil dingen niet zien.
8.Het volk vindt de lessen van de elite niet interessant.
9.Het volk houdt van nabootsen.
10.Het volk heeft paideia nodig.
11.Het volk vindt het leven in de grot prima.
12.Het volk leeft misschien niet in een grot maar in een soort huis.
13.Het volk zit vast in de grot.
14.Het volk in de grot van Plato herinnert zich niets.
15.Het volk bedriegt en wordt bedrogen.
16.Het volk duldt geen afwijkende gedachten.
17.Het volk wordt getest.
18.Het volk weet dat het niet gaat zonder zin.
19.Het volk leest alles.
20.Het volk is niet gek en wil niet mislukken.
21.Het volk hecht aan zelfbehoud en beroept zich op het gezonde verstand.
22.Het volk ontwikkelt minachting voor zingeving.
23.Zelf in de wereld staan draagt niet bij aan zelfbehoud.
24.Het volk weet niet of de deur van de kamer naar binnen of naar buiten opengaat.
25. Iedereen liegt.
26. Soms is het volk waarheidminnend.
27.Het volk kiest eigen belangen.
28.Het volk houdt van Trump.
29.Het volk kan zijn lachen niet inhouden.
30. Het volk in de grot is tevreden en gelukkig.

Het volk heeft geen waarheid nodig om in tevredenheid te leven Plato zegt dat waarheid een soort vlakte is die ergens in de hoogte ligt maar die nooit zomaar toegankelijk is. De zonovergoten vlakte biedt de ziel passend voedsel.

Afscheid van Anna Oudeman

Afscheid van Anna Oudeman

We zijn bij elkaar gekomen om afscheid te nemen van Anna Oudeman. Zij was een voortreffelijk en uniek vrijwilliger van de Pauluskerk. De NAS en Perron 0. Bovendien was zij een trouwe bezoeker van de kerkdiensten. Anna werkte met overgave. Ze solidariseerde zich met collega’s en bezoekers. In mijn kamer hangt een foto waar Anna staat afgebeeld te midden van de groep die een pand kraakte nabij het Centraal Station. Boeiende mensen zoals krakers, bezoekers, vrijwilligers, junkies en crimineeltjes.

Anna voelde zich niet te min. Ze solidariseerde zich met haar medemensen. Perron 0 was niet gemakkelijk. Maar zij deed het met verve. Anna was ook present als het moeilijk was. Ze werkte eens op een bus die met stenen bekogeld werd. Een student die ook meedeed sprak met lof over Anna. Ik heb nu voorgelezen uit Psalm 103. God bevrijdt de mensen van ziektes en ongerechtigheid. God houdt van barmhartigheid en gerechtigheid. God prefereert om de mensen nabij te zijn. Hij ontfermt zich over mensen. Hij neemt geen wraak en vergeldt niet. Wij mensen zijn stervelingen. We zijn als bloemen in het veld. We groeien en bloeien. Dan komt de wind over ons dan zijn we er niet meer. Maar de barmhartigheid en gerechtigheid van God blijven overeind. Anna besefte wast de consequenties waren van haar geloofsovertuiging. Ze toonde ook durf en gedroeg zich als een dapper vrijwilliger. Het leven was niet altijd mooi. Ze verloor haar dochter Els en haar andere dochter zonk weg in afwezigheid. Haar man overleed jong. Genoeg verdriet. Maar Anna weerstond dat. Ze gaf zich over aan haar medemensen. Ze kon met bewonderenswaardig geduld omgaan met druggebruikers ven daklozen. Ik heb haar altijd bewonderd. Anna besefte dat het leven een keerzijde heeft.
Er zijn zaken waarvan de betekenis niet is te achterhalen. Mensen wachten op de ontcijfering. In het uur van onze dood kan het licht aanbreken. Wat onverenigbaar was wordt dan verenigd. Wat buiten ons begrip viel zal begrepen worden. Het leven is niet altijd te doorgronden. Verslaving is een ingrijpend gebeuren. Het vraagt om geduld om dat te kunnen volgen. Anna hield moedig vol. Ze had hart voor de mensen. Ik heb haar meer dan dertig jaar meegemaakt.

Ze volhardde in haar uniciteit. We denken nu ook aan aar familie die achterblijft: haar zoon, haar schoondochter, haar kleinkinderen en achterkleinkinderen. Zij zullen haar missen. Dierbare herinneringen te over. Anna wist dat ons leven door de barmhartigheid en gerechtigheid van God gedragen wordt. Onze roeping is om liefde om te zetten in daden. Ik ben dankbaar dat vrijwilligers als Anna zich hebben aangemeld. Ze koesterde liefde voor de mensen. Ze wil hem of haar begrijpen. Ik ben met velen dankbaar Anna te mogen ontmoeten. Ik dank God voor haar.

Nietzsche

Nietzsche

Nietzsche; De vrolijke wetenschap

Sinds ik vertrouw op tegenwind, zeil ik met alle winden.
Hoe kan ik die berg overwinnen,niet denken, beginnen te klimmen.
De man denkt: als rover haal ik mijn gerief.
De vrouw komt niet als rover maar als dief.
Vervloekte zon! Roept de verdorde weide
en prijs bomen om hun schaduwzijde.

Het leven is de moeite waard, dit leven heeft iets te betekenen, er steekt iets achter, pas maar op. De drift van de instandhouding van de soort, breekt van tijd tot tijd door als rede en hartstocht van de geest.
Ja, het leven is de moeite waard. Ja, ik ben de moeite waard. Het leven en ik en jij en wij allen werden voor enige tijd opnieuw interessant voor elkaar.
De goede mensen van elke tijd zijn degenen die oude gedachten diep in de grond stoppen en er de vruchten van plukken, de akkerbouwers van de geest.
Wat hoor ik nu? Het uiteindelijke doel van de wetenschap zou zijn de mens zo veel mogelijk lusten zo min mogelijk onlust te bezorgen.
Door pijn te berokkenen aan hen die we onze macht nog moeten laten voelen-want pijn is daar een veel geschikter middel voor dan lust: pijn vraagt altijd naar een oorzaak terwijl lust geneigd is aan zich zelf genoeg te hebben en niet achterom te kijken.
Genoeg krijgen van een bezit is genoeg krijgen van onszelf.
De minnaar wil het onvoorwaardelijke exclusieve bezit van de door hem uitverkorene. Hij wil de macht over de ziel en lichaam van die persoon.
Leven betekent: wreed en onverbiddelijk tegen alles zijn wat zwak en oud aan ons wordt, en niet alleen aan ons.
Arbeid zoeken omwille van loon. Voor allen is werk een middel en geen doel.
Ellende is nodig. Vandaar het geschreeuw van de politici, vandaar de vele valse verzonnen overdreven misstanden van allerlei standen en de blinde bereidheid daaraan te geloven.
Het is de grootste moeite: in te zien dat het onnoemelijk veel belangrijker is hoe de dingen heten dan wat ze zijn.
De liefde vergeeft de beminde zelfs de begeerte.
Maar de totale aard van de wereld is in alle eeuwigheid chaos.
Als je weet dat er geen doelen bestaan, weet je ook dat er geen toeval bestaat.
Deugd is de gezondheid van de ziel. Beter is het: jouw deugd is de gezondheid van jouw ziel.

Wij hebben het vaste land verlaten en zijn scheep gegaan. We hebben de brug achter ons. We hebben het vaste land achter ons afgebroken. Welnu scheepje neem je in acht. Naast je ligt de oceaan en het is een feit dat hij niet altijd tekeergaat en dat hij soms zich uitspreidt als zijde en goud en een droom van goedheid. Maar er komen uren dat je zult inzien dat hij oneindig is en dat er niets vreselijker bestaat dan oneindigheid.

Hebben jullie nooit gehoord van de krankzinnige man die op een heldere ochtend een lantaarn aanstak, de markt opliep en onophoudelijk schreeuwde: ik zoek God, ik zoek God. Veel mensen geloofden niet in God. Dat veroorzaakte een groot gelach. Is Hij dan verloren gegaan? Is Hij verdwaald als een kind? Of houdt Hij zich verstopt. Is Hij bang voor ons. Is Hij op een boot gestapt. Geëmigreerd? De krankzinnige man sprong temidden tussen hen in en doorboorde hen met zijn blikken. Waar God heen is riep hij, ik zal het jullie vertellen. Wij hebben Hem gedood-jullie en ik. Wij allen zijn z’n moordenaars. Tenslotte gooide hij zijn lantaarn op de grond, zodat die aan gruzelementen ging en uitdoofde. Ik kom te vroeg zei hij. Het is mijn tijd nog niet.

Het christelijk besluit de wereld lelijk en slecht te vinden, heeft de wereld lelijk en slecht gemaakt.
Wat ontvangen primitieve volken het eerst van de Europeanen? Brandewijn en christendom, de Europese roesmiddelen. Aan wat gaan we het snelst ten gronde? Aan Europese roesmiddelen. De metafysische behoefte is niet de oorsprong van de religies zoals Schopenhauer meent maar slechts een late uitloper ervan.
De oceaan met zijn desolate stilte ligt ongeduldig achter ons.
De verschillende zeeën en zonnen hebben ons veranderd. We worden vreemden voor elkaar.
In pijn zit evenveel wijsheid als in plezier. Ik hoor in de pijn het commando van de scheepskapitein: strijk de zeilen
Alle moraalpredikers hebben zoals de theologen een slechte gewoonte gemeen: allemaal proberen zij de mensen aan te praten dat ze zich in een slechte conditie bevinden en dat een harde en radicale kuur nodig is.
Toen Zarathoestra dertig jaar werd verliet hij zijn vaderland en het meer Urni. Hij trok de bergen in. Hier genoot hij van zijn geest en eenzaamheid. Tenslotte veranderde zijn hart. Op een dag stond hij op met het ochtendgloren, ging voor de zon staan en sprak haar toe..
God is zelf onze langdurigste leugen.
Het bewustzijn behoort eigenlijk niet tot het individuele bestaan van de mens maar eerder tot zijn gemeenschap en kuddeaard.
Hebben wij er ons ooit over beklaagd dat we verkeerd begrepen, miskend, verwisseld, belasterd, verkeerd gehoord en overstemd worden. Dat is precies ons lot.
Zonder de gewenste slaap liep ik uiteindelijk naar het strand, zag onder een milde maan man en schuit op het warme zand, slaperig beide, herder, schaap slaperig stak de schuit van land.
Naar nieuwe zeeën wil mijn zelfvertrouwen. Op toekomst heb ik grip. Maar de zee, de vrije, blauwe vaart mijn Genuese schip.  Slechts jouw oog, groots en Almachtig staart mij aan=Oneindigheid.
Tot zover Nietzsche. Hij verlaat de oude wereld. God is dood. Hij kiest de volle zee. Oneindigheid overvalt hem. Hij klaart op en wordt geconfronteerd met gevoel voor oneindigheid.