In memoriam Rob Moralis

In memoriam Rob Moralis

Vele jaren geleden leerden we elkaar kennen. Ik kwam veel bij jullie aan huis. Jullie kinderen Natasja en Soraya bewonderde ik. Zij bleven trouw op de achtetrgrond in moeilijke tijden voor Rob en Lia. De tijden zij gelukkig veranderd. Ik kreeg van Rob een kruis dat ik aan gebracht heb tegen mijn boekenkast. Een blijvende en tastbare herinnering. Het kruis van Jezus. Hij heeft ons leven gedragen en was present waar we het leven zo moeilijk vonden. Jezus is altijd solidair met ons. Hij die kwam voor gesjoichte mensen. Hij zocht de zwakken en armen op. Hij droeg onze ziekten. Hij vergaf ons de zonden. Aan het kruis bleek dat hij zich door God verlaten vond. Hij bedacht het lot van de medegekruizigde. Hij gaf zich over aan God. Het werd donker maar het kruis werd een lichtend begin van zijn verrijzenis. Niets kan ons meer scheiden van Gods liefde zelfs de dood niet. Het geloof in Jezus heeft jullie allemaal bevrijd. De afgelopen maanden hebben we bij elk bezoek gebeden. Dat gaf ons gevoel van verlossing en bevrijding. Fijn dat we hier samen mogen zijn met de naaste familie, de kinderen, de kleinkinderen en Lia. Julie hebben allemaal in moeilijke tijden je best gedaan. Jullie hebben elkaar vastgehouden. Rob is nog onlangs hier gedoopt. Dat is de bevestiging van de verbondenheid met Jezus. In de dieptepunten van ons leven heeft God ons niet vergeten. Ik herinner me nog de gesprekken van de jaren tachtig. Onvergetelijk. Nu zijn we samen om afscheid te nemen van Rob om hem toe te vertrouwen aan Jezus. Hij is met ons door alle tijden heen. De rouwkaart getuigt van vrede die over ons gekomen is. Rob heeft daarin mogen delen.Ik wens jullie allemaal die vrede toe.

Ik was in de kerk van Victory Outreach. De Voorganger Jerry bood nog zijn excuses aan voor het conflict tussen zijn kerk en de Pauluskerk in de jaren negentig. Het was goed een gemeenschappelijke cliënt samen te gedenken.

Reacties zijn gesloten.