Jezus liefde voor kinderen en Michael Jackson
Michael Jackson aan wie wij ondermeer in dit relaas aandacht willen geven heeft eens gezegd dat hij sterk is aangesproken door Jezus liefde voor kinderen (Mattheus 18:1-5). De theoloog Karl Barth heeft in zijn laatste geschrift voor zijn dood veel interesse getoond voor deze passage uit het evangelie van Mattheus in verband met de kinderdoop.. Barth is geen voorstander van de kinderdoop. Volgens hem kent het Nieuwe Testament(NT) geen gebod of verbod voor het dopen van kinderen. Barth beroept zich op passages uit het boek Handelingen 22:16.Hier is sprake van uitnodiging om zich te laten dopen,het wegwassen van zonde en het aanroepen van de Naam van Jezus. We krijgen toch vaak de indruk dat wanneer huisgenoten gedoopt werden kinderen meegerekend werden. Kinderen werden gedoopt op basis van het geloof van de ouders. Toch zet Jezus kinderen als voorbeeld neer. Kinderen zijn nog onmondig,kwetsbaar,positief,harmonisch en hoopvol. De oproep is dus:word als de kinderen. In het gesprek met Nicodemus spreekt Jezus over wedergeboorte. Jezus is er voor de kinderen. Daarin had Michael Jackson gelijk. Jezus licht valt ook op kinderen. Jezus vereenzelvigt zich met de kinderen. Jezus staat niet toe om kinderen weg te sturen. Hij stelt ze ten voorbeeld. Hij zegent de kinderen. Jezus: zegt: verhindert de kinderen niet,houd ze niet tegen. Volgens een andere beroemde theoloog Oscar Cullmann is dat nu juist een dooptekst. Bij de intocht van Jezus in Jeruzalem zijn het de kinderen die zingen:Hosanna voor de Zoon van David. Als de kinderen dat niet zingen dan zullen de stenen het uitschreeuwen.
Michael Jackson was een toptalent. Hij maakte diepe indruk. Hij oogstte over al roem. Hij was kwetsbaar en een prooi van mensen. Hij moest worden afgeschermd. Als jong broertje moest hij met zijn broers optreden(Jackson 5). Michael verlangde naar echt leven. Eens zei hij “Ik zag de kinderen spelen in het park,ik begon te huilen,ik moest weer werken”. Michael kon geen kind zijn.. Hij wilde kind zijn,bewonderde kinderen. Dat wil zeggen dat hij door verdriet werd aangetast van binnen. Hij was gewond. Niemand reikte hem de hand.
Michael schiep een fantasiewereld. Hij wilde een plek hebben waar hij alles kon creeeren wat hij als kind niet had gehad. Hij beschikte over het talent om overtuigend blijdschap en verdriet te vertolken. Hij moest altijd in studio’s leven. Hij was niet in staat contact te leggen met leeftijdsgenoten.”Alle dingen die andere kinderen doen,doe jij niet,zoals vriendjes hebben en pyamafeestjes houden”. Zijn relatie met zijn vader was gespannen. Niet met zijn moeder.
Michael had talent,gratie,professionaliteit,toewijding. Hij introduceerde danspassen die bekend werden als moonwalk. Hij beschouwde zijn landgoed Neverland als een grote speeltuin voor(zieke) kinderen. Hij was gefascineerd van kinderen. Michael was eenzaam en perfectionist. Het bleken van zijn huid hield verband met een huidziekte. Zijn vriendschap met een dertien jarige jongen leidde tot de beschuldiging van kindermisbruik. Wellicht werd hij financieel misbruikt en kocht de aanklachten af.
Michael werd niet altijd goed geadviseerd. Een vrouw beweerde van hem een kind te hebben. Hij ontkende en bracht meteen de song uit”Billie Jean”. Hij zingt het uit: het kind is niet mijn zoon,Billie Jean is niet mijn geliefde “.
Michael was gehuwd met Lisa Mau Presley(dochter van Elvis Presley) en met Debbie Rowe(een verpleegkundige).De laatste schonk hem twee kinderen. Een derde kind verscheen via een draagmoeder. Michael vond het leuk zijn bed te delen met kinderen. Elkaars hand vasthouden. Er was geen sprake van sex..Zoals gezegd was hij getroffen door Jezus liefde voor kinderen.
Michael is een tragisch figuur. Beroemd maar kwetsbaar. Hunkerend om kind te zijn met de kinderen. Jezus hield toch ook van kinderen. De filmregisseur Polanski is ook een tragisch figuur,die ook een verhouding had met een dertienjarig meisje. Als jood belandde hij in het getto van Krakau. Hij ontsnapte,werd beschoten in zijn voet mar gelukkig opgevangen door een boer.Zijn moeder overleed in Auschwitz. Hij wordt filmmaker. Zijn vrouw Sharon Tate wordt vermoord. Hij geraakt depressief en heeft in 1974 een sexueel contact met een dertienjarig meisje. Achteraf niet zo handig door hem aangepakt. Een rechter speelt een onduidelijke rol. De zaak wordt niet juridisch afgewikkeld. Na 35 jaar moet dat dan alsnog gebeuren. Michael en Polanski zijn terecht gekomen in de wereld van pedofielen. We hebben besloten pedofilie tot psychiatrische stoornis te verklaren. Ook niet zo verstandig,pedo’s moeten maar gecastreerd worden of opgeborgen. Het ware beter pedofielen te leren omgaan met hun geaardheid. Relaties met boven twaalf jarigen moeten individueel bekeken worden.. Gezocht moet worden naar het smalle pad tussen volstrekte autonomie(mensen doen waarin ze zin hebben) en afwijzing(impliceert veroordeling,) Ik wil Michael Jackson en Polanski niet vaan de schandpaal.Zij hebben hun eigen tragische levensgeschiedenis. Jezus was duidelijk: houd van kinderen en heb respect voor ze.