Psalm 44 beslaat drie delen: 1.De auteur klaagt over de huidige nood. Hij doet een beroep op Gods bevrijdend handelen in vroeger tijden. De God die ons vroeger verloste zal ons toch niet loslaten.

2. De auteur vraagt naar de oorzaak van het lijden. Hij zoekt de oorzaak niet in eigen schuld. Volgens hem laat God het afweten..

3. De auteur roept wanhopig om God. De auteur voelt zich als voorwerp van smaad..

Waar is God????? Slaapt hij soms???? Heeft God ons verstoten?????? Houdt God zich verborgen????? Is God ons vergeten??????

Wij zijn God niet vergeten. We beseffen dat de rechtvaardige moet lijden. God laat ons zitten. We worden gedood. Verlos ons , o God, om uw verbondstrouw.

Onlangs las ik het boek Heyplaat In Verzet. Het boek bevat oorlogsgetuigenissen uit het gebied van Rotterdam-Waalhaven. vlakbij Heyplaat gelegen.. Op Heyplaat bevond zich een qarantaine oord,dat voor de oorlog plaats bood aan vele joden uit Duitsland die asyl zochten. Wat de joden overkwam is onvoorstelbaar.Het passagiersschip St Louis vertrok circa 1939 naar Amerika/Cuba. De joden hoopten op asiel. Sommigen werden met mondjesmaat toegelaten. Het merendeel werd geweigerd en moest terugkeren naar Europa. Zij ontvingen geen asyl.Een aantal van hen is omgekomen in de concentratiekampen..

Adembenemend is het verhaal van het joodse meisje Hanna die in 1938 arriveerde op Heyplaat.. Zij hoopte vurig op asyl in Engeland.. Hanna wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Ze lijkt overal buiten te vallen. De bureaucratie kan geen plek voor haar scheppen.. Met de jaren wordt zij pessimistischer. Het lijkt wel of alles in een doodskleed is gewikkeld.. Niemand weet het verder. Hanna bidt tot God om kracht. Ze vertrouwt er op dat God haar zal helpen. Maar er komt geen hulp.. Waar is God nou?Slaapt Hij?Heeft hij Hanna verstoten/ Heeft God zich verborgen? Heeft Hij Hanna vergeten? In 1942 wordt ze afgevoerd naarAuschwitz, waar ze na 2 maanden om het leven komt. Dit is een aangrijpend verhaal dat mij confronteert met de inhoud van Psalm 44. Je hoopt op God maar God zwijgt. Dat is een beproeving van ons geloof. Paulus is ook getroffen door Psalm 44(Romeinen brief). Hij heeft van alles meegemaakt:bedreiging,gevangenschap,geweld,verdrinking, etc. Maar zo zegt Paulus:Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus:verdrukking,benauwdheid,vervolging,honger,gevaar,geweld..

Wij worden gedood. We zijn als slachtschapen. Maar niets kan ons scheiden van de liefde van God’ Psalm 44:verlos ons door uw verbondstrouw.Door de dood van Auschwitz heen.Het leven van Hanna is vreselijk.Waar is God??Zij hoopt op God.Paulus is blijven hopen op God tot zijn eigen dood. Gods genade was de krachtbron. Niets scheidt ons van de liefde van God. In het uur van onze dood vallen wij in de handen van God.