Misschien vergis ik me, maar ik geloof dat je aan de lach de mens kunt herkennen, en als je de lach van iemand die je helemaal niet kent al bij de eerste ontmoeting prettig vindt, dan kun je met een gerust hart zeggen dat het een goed mens is.

Het boek handelt over langdurige gevangenschap. Hoe reageert een mens daarop. De omgang met medegevangenen. De vreugde, het begrip en de breuk. Alles wordt breedvoerig verhaald. Het blijft boeiend. Realiseer dat het dateert uit de eeuw tussen 1800 en 1900. Nog altijd is Rusland niet vrij van willekeur.