Deze grote man is niet meer onder ons. Hij wordt terecht geprezen en bewonderd door velen. Een inspirerend wereldleider. Van jongs af aan was hij vertrouwd met”ubuntu”. Dat betekent menselijkheid die ten grondslag ligt aan democratie:leren luisteren naar anderen. Dat was zijn uitzonderlijke kracht. Nelson was geinspireerd door Ghandi maar keurde geweld toe. Het was onontkoombaar. Hij prefereerde burgerlijke ongehoorzaamheid. Maar in 1964 belandt hij op Robbeneiland. Daar ondergaat hij vernedering. Toch volhardt hij in zijn uitgangspunt: luisteren,praten,onderhandelen en verzoening niet uit het oog verliezen. Zijn vrouw Winnie die een tragisch leven had hield zich niet aan”ubuntu”. Wraak,geweld en kuiperij kregen de overhand. Dat stemde Nelson tot droefheid. In 1990 komt hij vrij. Hij beleeft jaren van geweld maar blijft onderhandelen. Het komt tot een vergelijk met de blanken die apartheid afwijzen. Nelson verkiest verzoening en probeerde partijen tot elkaar te brengen. Waarheid en verzoening bracht hij samen. Deze man was standvastig,trouw,betrouwbaar en slaagde erin het drama van apartheid te beeindigen. In de jaren tachtig heb ik me met vele anderen verzet tegen het apartheidsregime.De akties tegen Shell. Dat leverde naast vrienden ook vijanden op. We zijn Nelson Mandela veel dank verschuldigd . Een unieke persoon is ons ontvallen. Hij slaagde erin te blijven geloven in waarheid en verzoening.