Van 26 mei tot 2 juni verbleven we met enkele Rotterdamse kunstenaars (Els, Elly, Medea, Alex, Lynda en Cris) in Tiblisi, de hoofdstad van Georgie om daar met Georgische kunstenaars tezamen te exposeren. DE reis was mogelijk door de inzet van Marc en Nino en Amiran met zijn familie. Men had een theather gehuurd en een goedkope huisvesting in een hotelachtige voorziening. De sfeer in de groep was uitstekend. Zelf was ik in staat relaties te onderhouden die in het verleden werden opgebouwd. Zo bezochten weer de vertegenwoordiging van de vluchtelingen in het hotel aan het Tiblisi meer. Dat was een warme en hartelijke ontmoeting met het genieten van een lekkere maaltrijd. Ook de arts die ons vroeger ondersteunde was present. DE mensen doen hun best om te overleven wat niet altijd meevalt nu de lari is gedevalueerd. Hun tuinen liggen er nog bloeiend bij. Terugkeer naar hun land Abchazie waar ze 25 jaar geleden werden verdreven zit er nu niet meer in. De relatie met Rusland is koel.Verslechtert verder niet.Lidmaatschap van EU en Navo zal lang op zich laten wachten. Ik heb nog een paar toespraakjes gehouden met een toast op familie,overledenen,de toekomst. De kunstenaars hadden nog een extra programma zodat ik tijd had voor andere zaken.Wel heb ik de opening gehouden met een toespraak over het thema “Feeling at home”Er was goede belangstelling. Tijdens de opening zat ik op een bank vanwaar ik het uitzicht had op de Maasvlakte van Els. In oud Tiblisi confereerde ik in een restaurant met Amiran over zijn zaken. Dat doen we al vele jaren.Hij is goed voortuitgegaan.Een creatief man die met zijn vrouw en schoonzuster de zaak runt.Hij heeft een eigen bedrijfshal war hij fietsen,speelgoed etc verhandelt. Jarenlang runde hij ook een projerct voor straatkinderen.Jarenlang verhandelde ik sieraden en kleinpoden door kinderen gemaakt. Amiran kan op kerkelijk gebied geen club vinden waar hij zich thuis voelt. Hij is nu buitenkerkelijk maar toch geinteresseerd in geloofsvragen.Volgens afspraak stuur ik hem al jaren bijbelstudies toe. Tijdens een barbercue buiten de stad in de bergen lichten we de bijbelstudie toe.Amiran heeft goede vragen overr de relatie met moslims en de overwinning van dood en onheil(de zeer zal er niet meer zijn). We bezoeken nog het grote kruis in de bergen vanwaar een prachtig uitzicht op Tiblisi.Een intiem orthodox kerkje trekt onze aandacht. Tijdens hitte bood ons hotel afkoeling.Het hotel lag in drukke omgeving(winkels,restaurants en cafes). Het was goed oude vrienden te ontmoeten die voor zon trip onmisbaar zijn.Marc nog altijd in dienst van het IOM verleende ons weer onschatbare diensten. Vanuit de SOS heb ik de mensen die we vroeger ondersteunden nog de zelfde bedragen toegekend. Welvaart blijft betrekkelijk.
Met dankbaarheid denk ik terug aan de harmonische groerp met vel humor en genegenheid voor elkaar. Grote dank aan Marc,Amiran en hun echtgenotes die zo voortreffelijke diensten bewezen.