Hopen tegen beter weten in (1986)
Visser is diakonaal predikant in Rotterdam-centrum. Hij en zijn medewerkers komen daardoor dagelijks in kontakt met mensen die zijn vastgelopen. Over deze ervaringen vertelt het boek. Deze vorm van kerkelijk werk wordt door Visser zeer konkreet beschreven: over de opzet van het diakonaal werk in de Pauluskerk; over de aandacht voor druggebruikers, seksualiteit, arbeid, krakers, moslims. Hoe in crisissituaties en grenssituaties mensen worden ontmoet, aangehoord en (zo goed mogelijk) geholpen – met veel respekt voor de ander, zonder vooringenomenheid, zonder pretentie. Een boek over zon enorme concentratie van menselijke problematiek loopt het risico een overgevoelige toon te krijgen. Het bewonderenswaardige nu is dat dit hier niet gebeurt. Visser biedt inspiratie en een nieuw perspektief op kerk-zijn in de wereld: in een boeiende stijl. – J.A. Eekhof