Gecremeerd op 3 januari 2013

Voor deze toespraak stelde Henk voor stil te staan bij de geschiedenis van Jacob’s worsteling bij de Jabbok. Het betreft hier een oud oosters verhaal. In het verleden maakte Jacob zich tegenover zijn broer Ezau schuldig aan bedrog. Jacob deed alsof hij Ezau was en verkreeg zo het eerstgeboorte recht van zijn vader Izaak. Hij moest vluchten maar keert nu terug naar het land Kanaan. Hij neemt allerlei voorzorgsmaatregelen door met geschenken zijn broer Ezau te weerhouden van wraak. Jacob zet zijn kudden en gezin over de rivier de Jabbok. Tenslotte blijft Jacob alleen achter. Dan volgt een tamelijk ontoegankelijk verhaal dat wel nooit helemaal doorgrond zal worden. Iemand begint een worsteling met Jacob. Deze worsteling zal duren tot zonsopgang. Vraag doet zich voor wie die iemand is die met Jacob vecht. We kunnen alleen gissen. Misschien een demon door Ezau opgeroepen. Of wellicht een demon uit de omtrek van de Jabbok. Misschien wel God zelf die door middel van een demon of engel strijdt met Jacob. De worsteling wordt niet beslecht door een overwinning. De persoon die worstelt met Jacob wil tegen zonsopgang ophouden. Hij wordt niet verslagen door Jacob. Alleen het heupgewricht van Jacob wordt beschadigd. Jacob wil de worstelaar(God??!!) niet loslaten tenzij deze hem zegent. Jacob ontvangt een nieuwe naam:Israel. Hij heeft gestreden met God en de mensen. Jacob ontvangt de zegen. De worstelaar maakt zijn naam niet bekend Jacob concludeert dat hij God van aangezicht tot aangezicht heeft gezien en toch het leven heeft mogen behouden. De volgende dag vindt de ontmoeting met Ezau plaats. Deze is helemaal niet wraakzuchtig. Hij valt Jacob om de hals. Beiden zijn ontroerd. Jacob zegt:ik heb jouw aangezicht gezien zoals men het aangezicht van God ziet. Voor Henk zijn de woorden:ik laat u niet los tenzij gij mij zegent doorslaggevend geweest in zijn leven.

Ik leerde Henk kennen in de laatste fase van zijn leven(na zijn pensioen).Hij maakte zich actief in de nachtopvang van de Pauluskerk waar Henk geconfronteerd werd met een breed samengestelde groep van mensen(Hollanders,Marokkanen,Turken,Antillianen,Surinamers,talloze Afrikanen en Arabieren etc.).Hij deed dit werk met verve. Later zette hij zich in voor asielzoekers. Daar hadden we vaak gesprekken over. Henk begreep wat Fransciscus bedoelde toen hij zei dat gastvrijheid geldt voor vriend,tegenstander en bandiet. Henk probeerde achtergronden te verstaan. Hij was trouw an mensen en hij zette zijn gastvrijheid om in financiele steun .Henk,vroeg ik dan,moeten we nu niet ingrijpen,deze man tilt ons en jou in het bijzonder. Henk persisteerde. Bij mijn afscheid heb ik hem toch om deze eigenschap van trouw geprezen. Henk had een boeiend leven. Hij specialiseerde zich in tuinbouw,maatschappelijk werk,voeding en gezondheid,community development etc. Eerst was Henk tijdens de politionele acties actief als begeleider van telefoonverkeer en codering in Jakarta. Na de watersnoodramp troffen we Henk bij de wederopbouw van Zeeland. Na opleidingen in Engeland vertrok Henk in 1960 naar Marokko. De aardbeving in Agadir zorgde dat hij zich concentreerde op hulpverlening. Hij vertrok later naar Zuid Vietnam om kinderen op te vangen. Henk heeft te maken met het TET offensief in Vietnam. Hij ondergaat oorlogshandelingen. Vervolgens reist Henk af naar India voor de opvang van Tibetaanse vluchtelingen. Hij moet er voor zorgen dat het verblijf van kinderen formeel geregeld wordt. Hij ontmoet de Dalai Lama. Begin jaren zeventig vertrekt Henk op verzoek van de FAO naar Zuid Korea waar hij werkt aan verbetering van de voedselvoorziening. Dan vertrekt Henk gezonden door Save the Children Fund naar Opper Volta. Eind jaren zeventig vinden we Henk in Somalie en Ethiopie.Vervolgens vertrekt Henk op verzoek van FAO naarTsjaad. Zijn laatste standplaats is Botswana. Henk sluit een rijk leven af. Gelukkig is een boekje verschenen van Henk over zijn werk:Avondrood in Agadir. Henk was poetisch,dromerig,idealen koesterend,nadenkend over tegenvallers. Henk is helder en nuchter. Vaak kwam hij terecht in inferno’s. Hij besefte:het inferno bleef bestaan,waarin doden zullen wenen omdat de levenden voor eeuwig voorbij zijn. Bruggen bouwen van donker naar licht. Henk kende en doorleefde de worsteling van Jacob. Wie waren toch de worstelaars:tegenstanders,vijandig gezinde mensen,onbekenden,bureaucratie etc. Henk concludeerde in het donker tot licht:ik sta voor Gods aangezicht. Soms zijn daar de veelzeggende zinnetjes van Henk:Human lives terminated in the earthquake seem scattered into the blue of the ocean. Henk loopt langs ruinen en zegt hij dan: many mental prints are pictured on my memory. In zijn comunity development verkoos Henk de comprehensive approach(de alles omvattende benadering). Werkend onder barre omstandigheden die de ziel van de mensen beroeren ja zelfs vernietigen wenst hij ons a happy christmas toe.Henk heeft wel ontdekt dat ons begrip met betrekking tot ontwikkeling niet altijd het begrip dekt van mensen in ontwikkelingslanden. Henk kan dat nuchter vertolken zonder vlijmscherp of arrogant te worden Henk heeft zijn leven lang gevochten. Hij geloofde:ik laat u o God niet los voordat u mij zegent. Henk heeft zijn werk gedaan in grote liefde voor mensen,hij solidariseerde zich met de lijdenden. Ik geloof stellig dat de Eeuwig Betrouwbare die barmhartig is voor mensen,zoals Henk op zijn wijze barmhartig was voor medemensen, hem zal zegenen