Zoektocht naar het Paradijs

Zoektocht naar het Paradijs

Zoektocht naar het Paradijs | Arita Baaijens

Ik ben op zoek naar het legendarische Shambhala, een mytisch koninkrijk waar mensen voorbeldig leven en heel oud worden.Het zou te vinden zijn in het Atlajugebergte in Siberie,het zou gaan om een verborgen vallei omringd door ijzige bergreuzen. Volgens de Altajtraditie bezit alles in de natuur-bergen, bomen, rotsen, water-een spirituele entiteit,waarmee mensen kunnen communiceren.Onzichtbare touwtjes verbinden ons met de maan,de wind,het gras.Goed en kwaad bestaan maar zonde niet. Je lot wordt bepaald bij je geboorte en je kunt er niets aan doen als je een aggressieve inborst hebt. De auteur is gevoelig voor sjamanen.Het zoeken van het paradijs gaat over een gemis,een verlangen naar iets wat de mens ooit bezat en is kwijtgeraakt

De zoektocht van Arita Baaijens doet me sterk herinneren aan de tochten door jungles en over beregen in Centraal Sulawesi.Ook daar werd je opgenomen in de natuur en leerde je communiceren met bomen,gras,water en rotsen. Dat heeft iets hartverwarmends. Zo herinner ik me een paradijselijk meertje in het hoogland van Wana. Een verrukking die me nooit loslaat.

Stalin vermoordde twee miljoen Kazachen om hun cultuur en geloof.Lang duurt het bloemenfestijn niet maar dat is ook niet wat het plantje beoogt. Zonder protest doorloopt het de voorbestemde cyclus.Zaadje ontkiemt,brengt bloem en vrucht voort,plantje gaat dood Waarom zou het voor de mens anders zijn?Waarom ingewikkeld doen over ouder worden en doodgaan?

Vermoord worden midden in het leven is verschrikkelijk.Sterven aan het einde van een volbracht leven is een geschenk.

De wereld is wat mijn ogen ervan maken:een vuur,handen boven oranje vlammen,besneeuwde bergen en een vallei met wilde paarden die dromerig voor zich uit staren.

Uit Griekenland en Indonesie herinner ik me de tochten per ezel en per paard.Je kunt op deze dieren vertrouwen.Ze gaan langs afgronden,baggeren zich door modder maar blijven jou trouw.

De onzichtbare wereld van geesten ligt als een web over en onder de tastbare werkelijkheid.Met woorden roept een sjamaan geesten op of verdrijft ze, spreekt vervloekingen uit of brengen de liefde terug in iemands leven.

Geesten,demonen. zijn speelgoed in Gods handen.Ze jagen geen verlammende schrik aan. Het is als met de geesten van doden. Ze zoeken contact maar beletten je niets.

Nu zit ik onder een overhellende rots in mijn goddelijke eentje op een zacht bedje van lasriksnaalden. Mensenmoe. Mijn hoofd wil niet meer.De regen klettert langs mijn voeten de heuvel Af. Een pittig gekruide lucht van mos en rottend blad stijgt op. Het paradijs blijft een droom, zoals paradijzen eigen is.

Ook kleuren zijn van betekenis:zo staat rood voor vuur,bloed en het leven,blauw voorde hemel;groen kan het voorjaar beduiden of een nieuw begin; geel betekent wijsheid en kennis en wit verbeeldt het zuiverige en eeuwige.

De mens is onderdeel van het bos en alles wat daarin leefde,een dier had het als de mens recht op bestaan tenzij er een absolute noodzaak was om dat leven te nemen.
Kluizenaars overleefden op een dieet van pijnboompitten,boomschors,aardappelen en citaten uit de bijbel.

Baba Zoja kan niet zonder de natuur. Ze loopt elke dag het bos in. Ze ruikt aan mos,schrapt tondelzwam van dode bast,kijkt hoe zonlicht over bladeren wandelt.Onderweg kletst z e met vlinders,bloemen,zonestralen en ze voert gesprekken met de rivier.
Gesprekken voeren met de natuur is een verrukking. Dankbaarheid uiten aan bomen,water en bergen.Zo kan in Nederland opgaan in een zwerm zwaluwen.Soms zou ik een zwaluw willen zijn.

Niet met de rede maar met het hart,want zonder liefde zouden de deuren van het paradijs niet openwaaien.

Wat is wijsheid?Wijsheid is jezelf niet tot middelpunt van het universum verklaren.Je hart laten spreken en doen wat gedaan moet worden. De kunst is te leven op de rand van het mysterie,waar vragen niet op antwoorden wachten maar richting geven aan de zoektocht die nooit r ten einde komt.
Op een dag trek ik van Bada naar Rampi. De tocht is zwaar.Ik krijg bij de afgronden suicidale gedachten.Ik meld dat aan mijn reisleider. Hij maant mij te gaan zitten en stuurt de dragers de jungle in om vruchten te zoeken. Ik ontvang een eenmalig verrukkelijk maal dat ik opeet.Ik kan mij zoektocht voortzetten dankbaar aan de mensen die bij mij waren.

Reacties zijn gesloten.